Zamanın birinde Batı Anadolu köylerinden bir delikanlı çalışmak için İzmir'e gider. İzmir'in köklü ailelerinden birisinin kızıyla tanışırlar ve evlenmeye karar verirler. Ancak kızın ailesi razı olmaz.Kız tüm engellere aldırmadan köylü delikanlı ile evlenir.Ama ekonomik sıkıntılardan dolayı İzmirde yaşayamazlar.Tek çare köye gidip yerleşmektir.Şehir kızı köy hayatına alışmakta zorluk çeker.Onu en çok rahatsız edende hayvan dışkılarının çevreye yaydığı kokudur.Kokuyu ortadan kaldırmak için hergün bahçeyi temizler. Evin yaşlı dedesi "Kendini fazla yormaması gerektiğini, ne kadar temizlik yaparsa yapsın kokunun devam edeceğini" söylemesine rağmen kız ısrarla temizliğe devam eder. Dedeye de bu kokuyu gidereceğini söyler ısrarla.Aradan 3 ay geçer.Kız sevinçle dedenin yanına gelir ve artık bahçede hiçbir kokunun olmadığını, sonunda kokuyu ortadan kaldırdığını söyler.Dede kıza döner ve "kızım koku hala aynı koku,sen kokuyu ortadan kaldırmadın sadece senin burnun kokuya alıştı." der.