Kış * Ayhan Çıkın

ulu sesler içinde sessiz duran dağım
yağmur sesli çakallar yuvalamışlar bağrını
çoğalır uğultular rüzgarlı ormanımda
beyaz bir gelinlikle duvaklanmış çamlarım
kış ansızın tüner doruklarımda.

öfkemi dağlara salacağım
ulu kayalıklarda öter kartallarım
haykır öteye/ ufuklardan öteye/
ses ver geleceğe ey yüce ve cüce kuş
dağlara salacağım öfkemi
en sivri oklarını yayına almış güneş.

sülün bakışlı sabahlara vereceğim umutlarımı
dallarımda nazenin kar taneleri /kırmızı
güneş yıldızlaşır bulutlar ardında /kış
davarlarım kurt bakışlı gecelerden ırak
yorgun bir kuş konar söğüdüme.

uç yüce kuşum uç geleceğe
altın oklarını yayına germiş güneş
ormanlarında öfkemin sesidir rüzgarların
çam ağaçları ince bir gelin olur kış gecelerime
on dördünde bir ay kondurdum doruğuna dağın.