İbrahim Tenekeci * Olmayan

ipeğin dili olsa anlatsa beni.
desem değilim, ağır misafir
serinlik taşıyorum yol ustasına
şükürler olsun diyorum, dinlenmiş olarak
uyanmadım hiçbir sabah, bu bana
bir sır verdi, orta yerde saklanan
bir sır, kendine sahip çıkan.

nereye bakıyorsun, orası yok ki.
elma bahçeleri, eski insanlar
duruyor dünde, bir şey diyecek gibi
çiçeği burnunda bir demet nergis
gibi duruyor, şaşırmış sanki.

herkes yattıktan sonra, ben ona
sesli düşünür orman, kuş sesleri vs
yoktur orada türkçesi bozuk olan,
diye anlatıyorum, artık olmayan
gücenmiş güzelliği, o kutlu ikindiyi
hak geçmesin diye durduğum zaman.

(Giderken Söylenmiştir'den)