Kırılmış bir cama döndü gök
evsiz barksızların konakladığı eski bir handa
Kalakaldı ruhumdan koşan atlar
Her sabah gülümseyerek baktığım ufuk

Koparmışlar dillerini çanların
bütün ampulleri kırmışlar
Kurtlar bile ulumuyor, nasıl bulsam yönümü
Gelmedin, bütün kitaplar yarım

Kent bir halı eskisi
aşkla dokunan desenler solmuş
o delifişek sevişmeler, koşturmacası karanfillerin
unutulmuş. Kim
hangi şarkıda dinler beni

İşte gözlerimi bağlıyorum
sevin ey yeryüzü!
kökü çürümüş bir difenbahya
kalbim