bazı şiirlerin zamanı hep yenidir bazı kitaplar bazı kentler
gibi terli
nehirler boyunca gider bir kuşluğa varmak için
güneşin altında oturur kayalarda ve göğe yakın yerleri süt
kokar
akan suda yıkanan yorgun ay geceden çıkıp usul usul
çimenlere gider yapraklara ve rüzgâra çevirir
gecenin gövdesini
açar uyumlu sessizlikte
acıyı çeker toprak havalandırır
saflıktan kurulu uygarlıkta
nasıl geçerse yaz öyle geçer gövdenin denizini
sabaha kadar sınayan rüzgâr

nehirlerin terli sesidir donmadan bulanmadan akan
Y harfi gibi zamanın yatağından kayayı söküp alan
ateşin sesi
karların sesi

bazı şiirlerin zamanı olgunlaşmış yürek gibi acıdan geçer
geceden
yıldız ağrılarından
hiçbir şey unutulmaz güneş altında her şey sırasını bekler
her şeyin dünyası yenidir güneşle bir kez yıkılmışsa insan
aşka düşürür yolunu taşa toprağa tahtaya kâğıda
suya düşürür

ağrıdağı?nı gördüğüm gün türkçe?ye çevirdim acılarımın
cümlesini

(E Şiir 2000, Kasım 2000 eki)