alev yolu uzun, önce
zaman, güncemizde kan

bi nefes geriden geliyoruz
gereklilik kipi:emret komutanım(!)
radyo konuşmaları
postal şarkısı, yol boyu
üşüyorum, mektubun olmasa
diyorum kendime

tesadüf kolay kabullenilmez
çünkü harp bir kurşunla başladı

bir kurşunla yağıyor kar
çömeliyoruz aynı ateşe
susuzluğa, kargışa, dalgınlığa
avuçlarımızda yanık tütün gözleri
hepimizin gözleri yanık
tütün gözleri

alışmak yabanlığı bırakmaktır
diyor sakalımı avuçlayan ustura

zaman sayıyor posta kapısı
ve öğreniyoruz topraktan
bir leke olduğumuzu
bastıkça yüzümüze kar gibi kan
bulunmuyor ağrının kalbi

çünkü harp bir kurşunla başladı!