Çatlak * Zeynep Uzunbay

çatlağını çatlağıma dayadımuğultumuz artık en çatlakuğultumuz artık en şehirtuvalet bir de seninleyken gurbetbekleme canım, içeri girbronşit çatlağından bak ne güzel kıkırdıyor sesimiztirim tirim titriyor ay, Didem!parasız zengin olduk kız. bakır bir gül taktın ya parmağımaparmağımı öptüm uyudumgülsuyu pencereli evlerdeesneyerek uyandı çocukluğumunutmadım, senin çarşafın kalpleri şiirsabah…

Aman * Zeynep Uzunbay

zaten sökülmüştü manzaramaman olsun girdim kolunaher yere gider oldumben durdum yol yürüdükoynuna girer oldumuzandım yüzünün mağmasınakavruldum tüttüm eyince bir hâl oldum ben gövdenebir bir çözüldü göğsümdeki düğümleroh! çağıldadı her gözemırmaklar buyur edecek kadariçim varmış benim meğeramaan! dedimiyi ki sökülmüş manzaram

Adınla * Zeynep Uzunbay

köprülerdeyizsözü soyunuyoruz ırmaklaraartık yalın'ızyalnızca ben ve adın arınınca bulur yazarım diyor obelki su olur diyorum bendenizle buluşur yadsır bizidokunsak köpüğüneyanar elimizbelki güneşsiz derinliğinde okyanuslarınbekler ve sınar bizi buluşur buluşmazayrılığımızın adı bulutdirilik, ayrı çiçeklersen kızıl bir dikenben gelincik seviniyor adın:su olsunsu

Hiçbir Sen * Zeynep Uzunbay

ben en çok şu hayatımı sevdimgidip yorgun döndü romanlardanyer yatağı tütün demli çaydilimle harf topladım ağzındanyüzüğüme takıldım küpemde sallandımgayri meşru aşklar doğurdumbüyüttüm şiir esirgeme gecelerinde şunlar sevmediğim sorulardışunlar da size verdiğim yalan ben bir oğlanı bir de kızı sevdimsaçlarını anladım, tırnaklarını?benlerini saydım tüylerini öptümsonunu unuttuğumuz…

Aşkın Sonu Var Kalbim Ne Yapsın * Zeynep Uzunbay

sen o sevdiğim çocukları koştur yüzündehepsi birden taş atsınlar dalgınlığımasabırsızı, soruları en çok olandalıp çıksın halkalanan yalnızlığımasaklı sözlerin şiir işli örtüsüsonunda açtım seni bir ucundanbelki beni de çizer bakışlarınabir gidip bir yüzüne bakan zamankötü şeyler öğrendim, biliyorumdamlamaya hazır bekler soruların imitelaşla sana veriyorum o zamandüşlerinden…