Birini anacaksamne yapar yapar seni anarım.Ağzımı açacaksamsenden bir şeyler anlatmak içindir.Keyfim yerindeysebil ki sebep sensin.Bir hile yapmak istediysemsenden öğrenmişimdir, ne yapayım!

Zeynep UZUNBAY (1961- ) 11 Temmuz 1961'de Sivas'ın Gemerek ilçesine bağlı Karaözü* Kasabası?nda doğdu. İlkokulu, ortaokulu ve Sağlık Meslek Lisesi?ni Kayseri?de okudu. Turhal ve Tokat?ta iki yıl hemşirelik yaptı. 1985?te Ankara?da Gazi Eğitim Fakültesi Edebiyat Bölümü?nü bitirdi. İzmir'de edebiyat öğretmenliği yapıyor. Şiirleri, şiir yazıları ve…

hadiymiş canımmış yanıma gelmişhadi değilmiş canım değilmiş gelmezmiş ama ben korktum biliyor musunsevgisi içime kaçtı sesiminkokmayan fesleğen oldum sonraiyisi mi susayım bakmış güzelimmiş beni dinleymişneye bakmış kimmiş güzel dinlemezmiş ama gözlerimi bağladılar çok gördümuyumuş da büyümüş acılar gördümtuttum sesimi izini sürdüm dene halim varsa hepsini…

(…)kör bir ses sürtünüp duruyor sesinebu gidişle sesin de kangren olacakkes diye yalvaracaksın, kesmeyecekçığlığınla bilenecek sessizliklerhançere bulanmış kan gibi kalacak sesinzaten yollarını da sormadan kesmişler dön kağıtlar kabuk olsun yaranaburada eksik bir dize var bulamıyorumher şeyi benden bekleme, biraz da sen anla!yaranı ayla tanıştırdığın geceyi,…

yarısı ağzımdan düşmüş kabak çekirdeği gibihuzursuz dolanıyor dilimde sözcüklerbu sevişmezlik bildiklerimin hakkını yiyoracı söz sürülmüş gibi kokuyor cümledentatlı bakışlı dilbaz hikâyelerim sanki başka bir dile tayinim çıkmış daselam olsun gelmiyormuş şiirdenartık bundan emekli olursunuz diyorsöz demeyeyim şimdi, şom ağızlıhayatınızda kim var gibi zevzek şeyler benim…

benim sevgilim böyle nedenim yokken bırakmayı severaya çıkarıp ordan atar benidüşerken çok saçmalarımgelse, kucağını açsasözcük olup dudağına konarımgelir gelmez, gelir gelmez?bildiğim ne varsa yolar atarım işte? tam o zaman kucaklar beni sevgilimben aç enikler gibi meme ararımo kanat çizer sırtımaaptallık mı bu, cesaret mi benim…

uyuyan güzel olsanbeni beklesen yalnızya da bomboş bir kâğıtimza çalışırdım üstündeabanoz koltuğa ne dersinben çok gezer dolaşırımsen köşende sımsıkıalıştığım özlediğim kadifehem yumuşak hem uslu bir benim ömrüm bana azkolay mı dayanmakbittim bitiyorum azgınlığınanazlanma seninkini de alayımhadi koş ağlarımın altınakadın dediğin soluksuz da yaşarne yani yok…

ramazan davulu değil duyduğunkalbini sahura kaldırıyor kalbim, dinlebütün gün hamfendi beyfendi yiyeceksinbenim de öksüz kalacak lülelerim alnımdayorgunsan seni baştan doğurayım bu gecebüyütüp kaç yaşına getireyimportakalı soydum yaşına mıiçinde bir yokuş var da, o durmadan koşuyorah,hâlâ koşuyor yaşına mı, hadi söyleteras bizi bekliyor,düşman uyanmasınarama terliklerin elimde…

gül yaprağı düşse kanıyor bu yara duruşun bakışların böyle demiyor ama bildim mi? ah sen onu ne çok… ne zaman ölsen adı karışıyor adına: gök denize karışıyor bak şurada gömülüsün ondan kalan yakamozda gördün mü? gün doğuyor ay doluyor 'Yoksa tek başına bu kuytu yerde'…

geldalgın gülünç oluyorumher şeyden yakınıp ayıp ediyorum çocuklara sen yoksun ya içindekötü bir fotoğraf gibiyırtıp atasım geliyor bu kenti parlak durağan uzaksınkutupyıldızı mı koysam adını

halının üstündeki karıncayımbelki biliyorumdur yolumu odaları dolaştımkitap aldım bıraktımay bu akşam zor doğduçatlayacaktımgirdim çıkamadımçıktım giremedimben iflah olmam dedim sevgilimesöz vermiştim oysanankörlük etmeyecektimbelki biliyorumdur yolumu nane likörü içtimbuzdolabını açtım kapadımbuz gezdirdim alnımdamermere limon damlattımçişim gelmedi işedim yine demahsus öksürdümmusluğu açtım suya baktımağladım da mı yıkadım yüzümüyüzümü…

gözlerimizi ovuşturduk aranıp yeniden ovuşturduk ufuk yok son ışığını sıyırdı güneş kara ay var bu gece sesi kesildi gökyüzünün uzak ağızlardan bıktık toprağın kara kanı kadar saklı karnı gümüş dolu dağ kadar uzun sözümüz hava zehir su zehir son isteği sorulmadan kesilen ağaçlar terk edilen…

ben sizin hiçinizim birinizim komik olmayınhangi haset kesici iyi gelir karın ağrınızabunu ben nereden bileyimhenüz koymadım ama taşabilir kahvemsiz de geç kalmayın ayıp olurlaf lafı laf şeyi açar yeri'nebol bol üzündürük olun ordaderinimsi bakın istediğiniz kadaryararlı yararlı sallayın başınızıbizden iyisi yok diyen duruşlarınız olsunmalûm, duruş…

ıslak gözlerine bakıp durma harflerindeli olurmuş sevdaların ahengibir ayağı öbüründen habersiz zamanmektuplara sığınan gezgin mülteciolacaksa kuş yaygarası olsun diyornasıl olsa bütün sorular hancı sesimi çarpa çarpa yıkadım yüzümütefsirimi yarım bıraktım malum hikayelerinorta boylu bir yanlış bırakıp hayatagidecekmiş, gitsintaze salkım olsun eski şarabaçıplak kalsın kokusunda gömleğiyakışmıştı…

azarlandı yıldızlara konmacakoptu ipleri salıncaklarındil-ihanetten söylenceler dinledi çocukgözkapaklarında karabasan ağırlığısessiz titremesiz üşümelerhavası çürümüş bir kovuktaakrep yılan yengeçöptüler sıraylaboynunu bileğini -hangi imgeden içirsem uçamıyorbir kanadı kırık kuşumson çareiçimdeki uçurum

bir aşk başka bir aşk içindirbilemedinizdilinizin dutunakirazına gülüşünüzünkorkuluklar dikilmişişte gördünüz yanımlı aşkları yansılıyorkaçamak bir yağmurlaazcık ıslanıyor sesiniz gülüşünüzbu bir çağrı değiltut ki geldinizsusamış bir düşükandırabilir misiniz insan boşluğu bu düştüğümbelki umarsız, ama yalnızca sizdenizimin üstündeunutmayı ansıtantek bir gemi gibisiniz

mor imgeli deli pardösümün altındaçıplağım, usulca açıyor sesin düğmelerimiönce o öpüyor omuzlarımdan adın kapatıyor dudaklarımıiçime eriyor gitmek mor imgeli pardösüm düşüyor yereçırılçıplak sarılıyor belime sesinkoşuyor koşuyor yetişemiyoruz ırmağa

anneme çiçeğinim, küçücüğün, kınalısaçlarımda uzar mı aşkın tel telgöz kırpmamaca oynuyorum güneşlearasındayım sıcak buğulu bacaklarının çok değiştim kirli sarıyomyazmaca yanmaca oynuyor büyüyorumyolu kesilen karınca telaşımdan tanırsın benisaçlarımı sandığında uyuttuğun günenseme düşen gözyaşındankürek kemiğimden kalçama doğru ayakizlerimizi kapatmaca oynuyor karsivri dişli bir kara taraklasavruluyor sessizliğimportakal kabukları…

bu gece susmaya gelsem sana sıcak bir düşün terineayaz yedim bütün günbana şarap versenkırmızı pembe beyaziçimde küskün bir çocuk varusulca örtsen üstümü gözlerinle

seçeneğin kaçsa saymadımne hepsi ne hiçbiriyimbekleyemem o savsak arayışıçizdim adımın üstünügidiyorum çocuk belki bir mevsimbelki bir yıl-daha çok değil-gölgesi düşer kirpiklerimesaçma bir soru oluşumuntaşımam artık şiiriniyalnızlığımın cebindeokumam çocuk gün gelir dostlarmeclisindesaklanmış bir şarabı içer gibiyudumlarsam delişmen öykünüağışır gönlümden yıldırımlaryine gider kırılır paratonerinde üzgününbulanır avuçlarımdaki çağlayıkdökülür…