Öldürmüşler babamıYangın yılında Dokunmadı kimseyeYelim yağmurum Yıllarca uyudumKara dağlarda Ağaç mavzer yineOt kurşun bugün Yeryüzü zulümGökyüzü işkence Yürüdüler mavzerlerKan döktüler önümde Yüreğime erik kurusuBastım uyudum

Alnın bir uçurumönce gözleriminsonra dudaklarımın düştüğüve her seferindesaçlarına takılıp kaldığı bir uçurum Serin bir su alnının kokusuBu çok sıcak şehirdebirdenbire önüne çıkanyenileyen diriltenserin bir su Gözlerinyükü ağır iki kırlangıçBana doğru kalbime doğruuçan uçan iki kırlangıçKimi zaman değip geçenkimi zaman çarpıp kalankaranlık şeylerden aydınlıklar taşıyansevinçle kederiaşkla…

Sana alacakaranlıkta bile bakarımSaçını okşarım gözyaşını silerimKokun duman olur durur üstümdeAdını söylerim içimdenYalnız adını söylerimBir de belini örterimGözlerinin ışığında yaparım bütün bunlarıGözlerinin ışığındaki alacakaranlıkta Sana alacakaranlıkta bile varımPek konuşmamOturur seni dinlerimSesin cıvıldar durur önümdeAdını söylerim içimdenYalnız adını söylerimBir de ateşe değermiş gibi öperimAcılarının ışığında yaparım…

1.Gözlerinin rengi gibiYüreğinin rengi gibiSaçların da kendi renginde Ama ben, ellerini gördüm önceToplayan, düzelten, onaran elleriniDokunduğuna soluk aldıranTelâşlı, usta, sevecen ellerini Geç anladım ve inandımHer gün daha çok inanıyorumEllerin, güzel işlerin karıncasıEllerin, ellerden bıkmış ellerime sığınak 2.Yüzünün rengi gibiDudaklarının rengi gibiSaçların da kendi renginde Ama…

20.Olduğum yerden başlasam yaşamağa;olduğumu sandığım yerden. 22. Her geçen yıl eşyasızlığa alıştırıyoreşyasızlığı bana.Soğuyoruz günümüzün gözdelerindenısınıyoruz yalına, yalınlığa. 23.Sordum yeni doğmuş bir bebeğe:-Boş zamanlarını nasıl değerlendiriyorsun?-Annemin sütünü düşleyerek. Bir mezarlıktan geçerken sordum ölülere:-Affedersiniz. Boş zamanlarınızı nasıldeğerlendirirsiniz?-“Gelecek”leri düşünerek.

Nedir aydınlığı yaratan, günü güne benzetenhayatı yaşanır kılan, insanı insan eden? Nedir yarına inanmalar, inanmamalargeçmişteki gül bahçesi, gelecekti diken? Nedir azgınları, kaçkınları yola getireniyileştiren, yaşama gücü veren? Nedir sevecenlik aşılayan, sıcaklık saçandestek, dayanak, merdiven?

Ayışığı unuttu karlarıNerdeyse tipi çıkar Yaralı bir keklikUçtu önümdenBende kaldı kanadı

3.Dağdan indimse kurt sanma beniSoğuk vurdu inceldi boynumYükseklere çıktım küçüldü yaşım Ay karanlık gel beri Dudağından emzir beni Şu dağın başı da kar ile boranEmmimin sözleri tümüyle yalanÖlür mü dünyada dengini saran Ay karanlık gel beri Dudağından emzir beni Ben ta ezelden yangınım sanaTomurcuk memeler…

Nereye bakıyorsunİşte yaralı insanların fotoğraflarıİşte yangından çıkarılan çocuk cesetleriBu, savaşmış bir atlının sakat kalan ayağıBu kesik kol, önemsiz bir iş kazası Kime bakıyorsunİşte bacağından alınan üç parça kemikİşte bombardımandan sonraki yaralılarBu, sınırı geçemeyenin aldığı yaraBu yarım adam, küçük bir işkence hatası Neye bakıyorsunSayamazsın o ciğerdeki…

Kayıp bir gün daha. Çocuklar büyüyor, yaşlanıyoruz seni seviyorum. Soğuk bir çağrı daha. Tanıdık bir boşluk, dağılıyoruz seni seviyorum. Gitti bir arkadaş daha. Zaman ölüyor, duruyoruz seni seviyorum. Gizli-açık bir mutsuzluk daha. Çok konuşuyorlar, sıkılıyoruz seni seviyorum.

Bulanık bir sabahGüneş çoktan doğmuş ama parlamıyorMetropolümüzün dışına – varsa – yürüyorumYanımdan arabalı, çoluklu çocuklu aileler geçiyorİmanına kadar dolu trenler, vapurlar, minibüsler geçiyor Herkes o yana gidiyorBen eve dönüyorum

Yanında oturan ben değilimZamanla dirilen anılar Sorular soran ben değilimPişman eden merak Geçmişi kabartan ben değilimYeni biten maceralar Seninle yaşayan ben değilimYere düşen yaprak Duygularını şaşırtan ben değilimGelip geçen acımalar Kolunda uyuyan ben değilimUzaktan gülen aşk Karşında ağlayan ben değilimYürekte esen rüzgâr

Güneş açtı, uzun sürmedi gözle görülmüyor Çocuk okula başladı, uzun sürmedi bir yerde çalışıyor Rüzgar esti, uzun sürmedi yaprak kımıldamıyor Delikanlı oldu ev geçindiriyor Kar başladı, uzun sürmedi sular akıyor Karısı iyileşti, uzun sürmedi tımarhanede yatıyor Ağaç büyüdü, uzun sürmedi sobalarda yanıyor Emekli oldu, uzun…

Dağ başından bir ışık geliyor Yansıyor gözlerimden şehre Bozkıra köy evlerine Yorgun değilim seninle buluştum Bir mendil sevinç yolladım sana askerden Sevdamın nöbetini tuttum bütün gece Dağ başından bir yel esiyorDönüyor tüfeğimin namlusundan şehreFabrikalara harmanlara Üzgün değilim anamla konuştumBir tokat izi yolladım ona askerdenVurulan yeğenimin…