Küçük bir basamağıbütün varlığıyla geçmeye çalışıyoryeni yürüyen bir çocuk;bütün gücüyle, bütün acemiliğiyle, bütünsevimliliğiyle.Basamak duvar oluyor, set oluyor.Ana-babalar denizde, eğlencede yemekte.Tahtıravalli inip kalkıyor,salıncağın etekleri rüzgârdaRenklerle, ışıklarla cıvıldıyor bahçe.Yeni yürüyen çocuk basamağa bakıyor:Çok uzaklara bakıyor sanki, çok uzaklara.Eylül oluyor sevimliliği, gücü, acemiliğiBir anlık Eylül oluyor. Ne Ağustosu…

Seni yitirmedim, kaybettim.Cep saatimi yitirdim, seni kaybettim.Gökyüzünün herhangi bir yerindeherhangi bir gökyüzündekaybettim seni. Kim kimi buldu ömründe?Herkes başka bir günü düşündü.Şöyle ya da böyleömründe olmayan dünü düşündü. Yeryüzünde hemen şurdakaybettim seni.Telaşla, korkuda kaybettim.Hüzünde, coşkuda kaybettim.'Mutluluktan ölebilirim' dedin, kaybettim. Kim kimi tanıdı ömründe?Herkes başka bir durumu…

Gül solduÇiçek koparıldıDeniz durduGüneş doğmuyorTohum dağıldıBahçe kuruduSerçe gelmiyorDal kırıldıSu donduRüzgar esmiyorGazino kapandıAy çıkıyor bulanıkGüneş doğuyor şüpheliSerçe geliyor yaralıRüzgar esiyor isteksizİnanmıyorum BİTMEDİ

Sen olmadan gitmiyortaptığım yalnızlık bile. Sen olmayınca gitmiyoryenilerini tanıdığım acılar bile. Sen olmadan gitmiyorbıktığım, usandığım ölümler bile. Sen olmadan gitmiyorsokağa atılmış bir köpeğin hüznü bile. Sen olmadan gitmiyornar ağacının altına çekilmek bile.

Yorgunluktan başım düşüyorGökte kanadı ayrıç ayrıç bir kırlangıçDere gibi geçiyor içerimdenEkmek kurumuşZeytin çekmiş yağınıYürüdüm yutkuna yutkunaToza belendi miğdemGözlerim solduArmuda vardım yüksekBostana vardım ellerinKöy hayat gibi ırakDönendim durdumBir dost bulamadımGün akşam oldu Taze yavrum kan kusuyorDışarda eli kırbaçlı bir rüzgarHançer gibi geçiyor yüreğimdenTezek tükenmişOda çekilmiş sıcağınıDüşündüm…

(asıl adı: Hikmet Süreyya Kanıpak, d. 1943, İstanbul), Türk şair ve yazar. 1965'e kadar gerçek adı olan Süreyya Kanıpak 'ı kullandı. Daha sonra, Süreyya Berfe adını kullanmaya başladı. Önceleri İkinci Yeni akımı içinde yer aldıysa da, sonradan halk şiirinin yolundan giden başka arayışlara yöneldi. 1960…

Gün küçülmüş bir güneşle dönerBenim yeni sevgim de dönerKısık sesli rahibeler gibiUçuk rengiyle dolaşırİçime eski perdeler iner O zaman bavulumu alır giderimBu şehirde geçen hayatımı doldururum içineTerliklerimi tahta masamı bütün sevdiklerimiBir de o uzun yasımı koyarımHiçbirini incitmeden kararlı ellerimle Sokaklarda koşanlara bakarımYağmura çocuklara ihtiyarlaraBir ölüyü…

Nasıl başlayabilirim bu şiireSen geleceğin içinde gizliykenYavrum benim korkulu umudumBaban sözüm ona bir şairkenUtanır bakamaz yüzüne Bilmem eski günleri anar mısınRahat verir mi sana kanlı yıllarYavrum benim merak ettiğimOla ki vereceklerim az gelir sanaBana ve anana boşver. Hayat var Fazla yazamayacağım bağışla beniÇekmeni istemediğim acılarla…

İkimizin olduğu ahşap bir evnasıl gizlenmiş ağaçların içineakşama dönmüş yüzününe bize bakıyor, ne denize Andırıyor gelecek günlerin uzaklığınımerakla bekliyor güzüılık yaz gecelerini bırakmış gerideyaşlı bir emekli geçiyor aklındanolmazsa hayalleri karışık bir sevgili Rahat mı bakımlı mı kimsesiz miumurunda değilyaslanmış karşı tepeyemasallardaki gibipuslu bulanık gri

Değişmeye başladıÇayın yanında unuttuğun bakışların.Biliyor musun kaç gün kaldın orada?Bir yanda ölümler, bir yanda sen.Hanginiz uzak, hanginiz yakın?

İkin onlar sezer sarı bulutuGöğün kuru çeşmesini anlarDoğulularSabahçılar Keserler yolumu– Neden kalkmaz bu kalın yorganÖlü toprağı mıdır geceTarla susuz bir yalak mı Söylerim– Karanlık uzunSızar ağzından su kurtları

Nedir bu aşkBu öteki öncekiOlmayan sürüklenen örtülüParçaları mı bir göktaşınınZakkum ağaçları mıGirilmesi yasak bir bahçedeki

Ben sevince yeryüzü arınırYüzüme vurur gölgesiYüreğim aşkla beslenen başaktırAçılırSoymak ister kabuğundan bedeni Ben ağlayınca serçeler uçarDünya küçülür gözümdeDurur önümde bir hüzün serpintisiYayılırYıkmak ister acıdan kuleleri Ben gidince öfkem ayaklanırDindiremez onu çocuklar bileKöpürür taşar ama yalnız kalırMorarırYalnızlığın verdiği sessizlikle

Küçük yerlerdedaha kendine özgükış sıkıntısı.*Bıraksam yükselecek Dolunayhızla.Bırak, kalsın biriksin tortusuiçime, hızla.*Karlı tellerdeki saksağanlardan başkahiçbir yere uğramaz bu tren.*Kapattım ışığı.Seviyorsamkalbim ve dolunayışıtır odayı.*Buz gibi ortalıksaçaklardan sarkıyor soğuk.Nasıl güzel bir şeymişşu yalnızlık

Gidilir gelinir.Belki sağsalim dönülür, hepsi o kadar.Günler geceler çabuk geçer.Çabuk geçmez şaşkın bir çocuğun hüznüVapurlar, arabalar, karlar çabuk geçer.Ayrılık da özlem de herşey…Herşey çabuk geçerVe birden gün ağarır.Hepsi o kadar.Gidilir herhalde gelinir.Bütün gün denize bakmak kadar.Belki ayvalar çürür.Birşeyler kurur, atılır.Nedir ki uzakta olmakArdahan'da boş duran…

Gençliğim çevriliAtlayıp geçsemNe taş ne tarlaKağıt mürekkep yıldızBir adım atsam Düğün var karşıki evdeAramızda duvarGece kolla beniRakının hatırı içinGidip dönsem Duvarın ötesindeKemik topluyorYeni açılmış iki çiçekGüneşten önce düştü çöplüğeVarıp koklasam Yıkılır birgün gülerimKağıtlar eskirYazılar ses vermezYıldızlar düşerBir yel çıkarUçup giderim

Kar satan adam dağdan indiKar getirdiEkmek verdik kar aldıkYediğimiz kar yazı serinlettiTozu tüketti Karcı nereye ben orayaKarcı nereye ben oraya-Eşeğin semerindeki çiğdemler var yaVerir misin bana bir tanesiniÇeyrek ekmek vereyimHepsini değil bir tanesini -Çiğdemler satlık değilOğlum hasta yatıyorÇiğdem istedi bendenOna götürüyorum hepsini ElimdeUcundan yenmiş bir…

9.Karabiber fidanları arasında dolaşsamdolansam karabiberleregelincik değil gelinciğe rastlasamdokunmam bile özsuyu çekilmesin diye. Bakarım, koklarım, tadarımbu yaştan sonra bulduğumküçük, gizli taçyapraklı gelinciğe.Yuvalarına girmesin iri taneli karakimyonlar.Karabiber fidanları boyun eğmesin.Çekilmesin içine gelincik. 10.Gelme palmiyenin olduğu yereburada olsan da gelme.Güneş hissetti beni ertelediğinibatana kadar puslandıyaslandı karşı tepelere. İşte…

tahriş olsun, kanasın gökyüzü.Sersemsepelek sarıldığımız uykusuzluktauyku, gece gibi bir çiçek açar. Buralarda haftanın her günüoralardaki Pazar gibi.Pek rastlamıyorum Pazartesi'yeSalı mı? Unuttum bile. Rüzgâr eser, hep eser.Essin, çekip alsın hevesinibildiği tepelerinden ağaçların. Şaşırtmayan bir don olsun.Bacalar sasırsın yalnızyaralansın zaman, kalsın. Sana, bana, göğeuçsun köz ve kül.Konsun…

Davullar zurnalar arasındaki şaşkın güveyiYürümek isterim son yolunuUyumak son geceniGörmek isterim düşünüErginliğinde tanıdığın hayvanlarla boğuşmanı Ah toy güveyiGelin geliyor gelinİç biraz dahaBir kurşun daha sıkGelin geliyor gelinTayını tanıdığın atla