Bunca yıl çok ışık birikti avuçlarımdaSenin olsunEsinlen sevgi dokuyan ellerimdenBunca yıl şiirin, kardeşliğin, kavganınHas bahçelerinde yarattım bu gerçeği,Sabrım senin olsun.Aşkım senin olsun. Acıların sütüyle büyüttüğüm umutlarMahpushane avlularında boy verdi,Dolunay menekşelendi kirli kara camlarda.Her görüşte yeniden vurulduğumuz ana evrenÖzgürlüğe boyadı saksımdaki çiçeğiSenin olsun. Biz ki acılar…

Dalgalanmış deniz bendim kendi içimde Sonra yorgun düşmüş denizlere dönüşen Ormandım, Ağaçlarım düş ağaçlarından sıktı. Tan yeriydim Göğsüm bağrım payını aldı güneşten Yanım yörem aydınlığa çıktı. Gece de bendim Uzak uzak yıldızları getiren Su da bendim tarlanızda Elinizin altında kitaptım Penceredeydim odanızda Kurşun geçmez dizeler…

Bu sevgi ormanındaAğaçlar gözlerimin içine güldülerSoluğumda yeşiller çiçeklendi. Bunca yıl özümsediğim güzel şeylerKirlenmiş suları arıttı denizlerimdeGaripliğimin gökyüzüne yeni maviler geldi. Ve acıdan çatlayan damarlarıma inatYeni soluk yatakları yarattı yüreğimdeSevecenliğin yarattığı hayat.

Kitaplar ellerimde öykülendi Düşlerim vurdu şiirler denizine Eski ezgilerle coşkulanan Sesimdir, çağları delip geldi. En güzelle en yaşayan Gözlerimden aldı rengini Meriç köprülerinde Alın terim karıştı suya Santim santim ellerimde büyüdü Süleymaniye ve Aya Sofiya. Kaç iklimin toprağı bağrına bastı beni Ustalığıma kefil olur tarihler,…

Bir solukta yaşadım ve tükettim tümünü Bir solukta gördüm elli üç yılda gördüğümü… Sonunda yorgun yürek 'duy..' dedi işte, Sessiz sedasız gidilecek günü.