Gün gelecek KAMER HANIM Gençliğini düşünecek Hafifçe daralacak kalbi Mutfağa doğru gidecek Yumurtayı çırparken kâsede Durup saçlarını çözecek Şurup kaynayacak bir kenarda Hatıralar üşüşecek Ve yayıldıkça mutfağa pasta kokusu O da endamını gerecek Bir tabak alacak raftan HACİVAT beni sevmişti sahi diyecek Gün gelecek KAMER…

Kimse inanmazBenim hafif-makineliyle öldüğümeVeya ayrıldığıma dünyadan Benimde başkentte bi odam Şiir kitaplarımÜniversitede adımVe arkadaşım vardı Ünüm de olurdu Yaşasaydım

Herkes sek sek yürürBen yalınayak koşarımHerkes gülerken ağlarsaBen ağlarken gülerim Asık suratlara değilAnaç kikiriklere bayılırımİçim ahu gözlüdürHer şeye aynadan bakarım Ozanlar çevresineDevedikeniyle göz kırparsaBen temmuz sıcağıylaGerdaniye buselikle yaklaşırım Kapı mandallarını hop hopZıplatan da benimYedi renk Acem dibasınıOkurlarımın önüne sererim Yaşamak benim sevincimBenim kanım sevgilimYaşam biçimidir…