Oğlum Ölüm * Refik Durbaş

Tenim kurudu hasretinden sulara adamıştım senin sulardan narin bedenini gözümde yaş kurudu oğul Göklerin poyrazına bağışlamıştım senin ölümünü, benim ecelimi bağrımda taş kurudu oğul Ateşin rahminden çalmıştım benim ihtiyarlığımı, senin sevdalara kurban ömrünü yaşmağımda kan kurudu oğul Vazgeçtim ben ecelimden sen de gel vazgeç bugün…

Kuşlar Da Ölür * Refik Durbaş

Her sabah böyle ağlar mı Üsküdar yoksul karanlığında kuşların aşkın ve umudun bir de acının rüzgarıyla uçarken bulutlar Herkesten çok kendime yabancı yaşadığımdan bir hayli yanlışsam kim süzer gözlerimden ışığı ölümü yüreğimde avlamışsam Çalınsa da inancın alınteri sessizlikle boğulsa da sesim şafaklar yazacaktır kimliğini ufkumu…

Gül Yağsın Ufkumuza * Refik Durbaş

Ufka gül yağdığı akşam yüzleri ucuz sevdası ezberinde kiralık evler gibi serin turfanda kadınlarda sevdi Ufka gül yağdığı akşam ölüme ve ayrılığa cesur esrara dayanıklı masraf makbuzu kullanmayan az şekerli kadınlar da sevdi Ufka gül yağdığı akşam aynalara abone kalçalarından gayrı her şeyi helal çocuk…

Bu Şiirler * Refik Durbaş

Kalbimde kan izleri anıların tarçın kokusu, belki menekşeler Belki bir ünlem işareti merak nasıl solgun ve bulanık şiirler Şiirlere uyanmak istedim de Çünkü soruda ve sorguda gelecek günler: neyin bedeli bu işkence Bu ruhsatsız gurbet, tükenmiş sıla kimin adına yazıldı söylesene Yüzümde kuş sesleri acıların…

Barış Koyun Çocukların Adını * Refik Durbaş

Oyunu sever bütün çocuklar birdirbir, uzun eşek, körebe bu yüzden anlamı aynıdır, değişmez oyun sözcüğünün halkların dilinde (Oyun koyun çocukların adını) Savaşa karşıdır bütün çocuklar kışın: kar altında her sabah tükenip erise de solgun nefesi yazın: göğsü sırmalı fabrikalarda çarkları döndürse de yoksul alevi savaşa…

Rüzgara Yazdım Adını * Refik Durbaş

Adını, vadilerin cemresinde yolunu yitirmiş sulara yazdım Saçlarına kırağı düşmüş ovalara Göçmen kuşların konağı ovalara Rüzgara yazdım bir de… Seni o rüzgar getirdi bana Gördüm seni bir daha gençliğimin ilkçağının gözleriyle gördüğüm gibi… O yıllarda da böyle miydi dudaklarının ve ağzının iklimi kirpiklerinin karası alnının…

Menzil * Refik Durbaş

Onlar ki aydınlık üzreecel toprağınaumutektiler. Ay dolandı vay deli gönlüm Ölüm şaşırdı menzilini Onlar ki karanlık üzrekorku mazgalınazulümserdiler. Ay dolandı vay deli gönlüm Ölüm şaşırdı menzilini Onlar ki cehennem üzreyürektencennetsüzdüler. Ay dolandı vay deli gönlüm Ölüm şaşırdı menzilini REFİK DURBAŞ

Çırak Aranıyor * Refik Durbaş

Elim sanata düşer ustaDilim küfre, yüreğim acıyaÖlüm hep banaBana mı düşer usta? Sevda ne yana düşer ustaHicran ne yanaYalnızlık hep banaBana mı düşer usta? Gurbet ne yana düşer ustaSıla ne yanaHasret hep banaBana mı düşer usta? REFİK DURBAŞ