Bir yalnız Gökyüzünün sözlüğünde

ey güzel harf güzel kağıt güzel kalem. sana nehirlerden rüzgarlardan söz ediyorum benim için nehirleri eğit,su yolları aç. ben ki daha ağzı lekeli bir çocukken yürürken gördüm bir gün nehirleri nehirlerin rüzgarların sözü yaşar ben ağzının yaprağıyım,bir yere yaz bunu. ey güzel el yazısı güzel…

Yavaş sessiz senin buyruğunda toplanır altın yavaş sessiz Yavaş sessiz senin buyruğunda dağılır buğday yavaş sessiz Yavaş sessiz senin buyruğunda bölünür halkın ekmeği Seninle hızla kararır bozulur ipek seninle hızla Hızla düğümlenir bulanır su seninle Körlenir seninle hızla emeğin tarihi Ve seninle yavaş yavaş çıkar…

Zulmün her türlüsü Kötü kardeşler Hiçbiri İnsana göre değil Ağaç dikmek sabahları uyanmak iyi İyi hayvanlara bakmak çiçekleri sulamak Rahatsalar uyuyan insanların soluğunu dinlemek iyi İyi hürlüğü düşünmek Yaşamak onun için Bütün gün çalışmak onun için iyi Bütün çocukların uyuyuşu uyanışı iyi Zulmün her türlüsü…

Düşünürken buldum kayayı. Otlarla konuşmaktan geliyordum. Ölü bir yaprak, adını unutmuş bir sokak, sav dolu bir tümce, suçlu bir ırmak, bir de partal bir kuş yürüyorduk. Bir atlı karıncaydı yaşamak, onu yürüyorduk. Bilirim sözcüklerin ulaştığı yere hiçbir şey erişemez. İsa ile Karahisari'nin gömlekleri dikişsizdi. Sözcükler…

Ne zaman seni düşünsem Bir ceylan su içmeye iner Çayırları büyürken görürüm Her akşam seninle Yeşil bir zeytin tanesi Bir parça mavi deniz Alır beni Seni düşündükçe Gül dikiyorum elimin değdiği yere Atlara su veriyorum Daha bir seviyorum dağları

Siz ne güzeldiniz benimle bilemezsiniz A harfinden bir çarşı güneşi yüzünüzde Hèlene uyruklu bir rüzgârdınız her şiirde Benimdi, Ronsard'ın bir ülkesiydi yeriniz. Şimdi kim bilir İstanbul'sunuz değilsiniz Bir f'diniz Önasya'larda o şey evlerde Şimdi nasıl bir yalnızlık eser yüzünüzde Uzun sular olur duymak gibi bir…

. Adaçaylarımızı söylemiş miydik? Üç kişi bir köşede oturmuş ağ yamıyordu. Kimimiz aznif oynuyor, cıgara üstüne cıgara yakıyordu kimimiz. Sanki dünya durmuştu öyle dalmış gitmiştik. Kendi kendimizdik. Bir sürü kırlangıç dışarda camlara vuruyordu. Birden bir ses, yüzüne karışmış bıyıkları, -Deniz çekildi, dedi. Hepimize tutup denizde…

Geceye hey dedim Bir bulut beyaz aydınlık geçiyor ve ben görüyorum Belki yalnızlık Kâğıt gibi bir kadın sana bakıp gülüyor Demek sen daha güzelsin gökyüzünden artık Sokakları bembeyaz evleri geçiyorum Bir koşu bir rüzgârı alıyorum Karanlık Bir kenttesin ve var ta ne zamanlardan beri O…

GüzelÖlüm daha kolaydır sevmektenDer ya AragonAnla ki ölüme benzer seni sevmek Sözcükler ki alevdirVe karadır şairlerin hayatları Hem nice şiirlerde nice aşklardaTarar saçımızı ölüm. Aşk ki bazan solgun bir ilçedirSürdürür derinliğini Neden "en çok" acı ustası şairlerdirEn çok taşırlar çünkü aşkları. Ben ki yatağımdan tedirgin…

Sessiz sedasız yaşayan bir ayrık otuydu Orta Anadolu’da Kıtlıktan önce. En küçük bir şeyden coşardı Mesela bir kuş uçmasın Kızılırmak ‘a doğru Köklerine su yürümüş gibi sevinirdi. Bir bulut geçsin üstünden Ayrılıktan çıkardı. Dünyayı, derdi, dünyayı Hiçbir şeylere değişmem. Şimdi yaşamak istemiyor.

Kal böyle aşkım, kal böyleVe yalnızBana bak.Bakmak aşktır. 'Soyundum işte sana yol olsun diye.'Böyle çıplak böyle et eteBırak gezinsin üstünde soluğum. Saydamdır aşk, o naif şeytanGözlerin, çıplak memelerin, dudaklarınBöyle işte böyle gel gir yatağıma.Ve öp sonra daDurmadan bir daha , bir daha öp beniBöyle uzun…

Bir adasın sen çok eski bir atlastaÇok eski bir halkın su aldığı Ben güneş, alkol, sıkıntı adanda senin Sen sabahı, akşamı adanınGecesi ben Sen su yolları, ağaçlar, çayırlar, güneşlerBen karabasanın senin Sen buğdayı, ovaları, nehirleri halkınınBen ıssızlığı Sen ki kalabalıklarsın aralarından geçtiğimSürgünü ben adanın senin

“Hava bozdu.” diyordu yüzünKayalık burnunda koyunYinelenmiş toprakla suyla. Geçtik tepelerin ormanların arasındanYürüdük ardısıra insanlarınYüzüyle bir kadınınBir şiirden iki satır gibiBir çocuğun ipek gibi. Durdun, evlerin sokakların durduğu yerdeÇoğalıp hepsiyleHepsiyle karışıp. O zamandı aşkımız yazdı yavaş yavaş su yollarınıKabaran denizi. Gitti geldi gökle suylaBüyüdü. Kaldı. O…

Sevgilim, işte eylülVe işte senin usul usul seğiren yüzün. Zaman ki sonsuzdurBitmemiş şiirler gibidir. Bazı hüzünleriBazı nehirleri tutup anlatmak gibidir. Biz ki zamanı tırnak içine alıp yaşadık(İsteğin bulanık kıyısında). Bundan değil midir bizim aşkımızdaSürekli bir akşam hüznü vardır. delta ve çocuk

Üç kez seni seviyorum diye uyandım Tuttum sonra çiçeklerin suyunu değiştirdim Bir bulut almış başını gidiyordu görüyordum Sabahın bir yerinden düşmüş gibiydi yüzün Sokağı balkonları yarım kalmış bir şiiri teptim Sıkıldım yemekler yaptım kendime otlar kuruttum Taflanım! diyordu bir ses duyuyordum Cumhuriyetin ilk günleri gibiydi…

Bir zevk duyulmaz oldu, buranın rüzgârlarından Hayat soldu bir günün enginlerinde yine. Selâm! Sonsuzların yorgun gönüllerine Selâm: Güneşi içeren çocukların diyarından! … Bir ateş yakalım ki geçmesin hatta bir an Ve sussun kurtlar, kuşlar bir gök gürültüsüyle; Bir ateş yakalım ki, tutuşsun gökler bile Ve…