kimsecikler farkında değildikırlangıç mevsimiydiniz gökyüzünün derelerin çocukların diliydiniz kucağınızda kasım patlaruçurumların düşleriydiniz yıldırımlarla gittiniz ah! kalbimize çarpan kimsecikler farkında değildibir şu tek saka kuşu dalında tüneyen şiirin.

kalbimi uzatıyorumara sıra sev diye ara sıra değildurmadan sev beklediğimumduğumdan kalbimi uzatıyorumşarkılarımdan çocukluğumdanbilmediğimden sakin sulardanderinliklerden kalbimi uzatıyorumyeraltından yeniden sıra aramadansev durmadan diyorum sanaçiçeklerim solmadan.

Arif Damar?a saygıyla bugün karar verdim ey ebegümecilerim emekliliğe hazırlanıyorum ilk iş olarak bir köpek aldım hani kulağına üflediğin bütün melodileri dünyaya fısıldayan ardından yeni delirmiş bir kediki onu rahat bırakmayacak zahir anneleri de evin kocaman renkleriyleyetmiyordu çünkü bi eve üç deli ikisi zıtların birliğini…

adam meyhanedeydi garsonu çağırdı -yakamoz lütfen suya koydu adam kalbini sonra uçurumun kenarında iki prizma garson geldi -saat bin çeşit ışık yılı- -yakamoz kalmadı prizma vereyim garsonun elleri allegro garson elleriyle yaşama sevinci koyar tepsiye adam bir dikişte içer dışarda olağan ayyaş bir sabahı yaşayan…

gözlerini kapadığında orman koynuna girer bir sarı düşün bir düşün o çocuk hâlâ orda mı uyur o şehrin, uzakların şarkısını mı söyler gözleri derin bir yeşilin yalnızlığı koyakların buz kokan sesi midir alır götürür bir başına ırmaklara sular akar omuzlarından bir düşün (Budala,18)

evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir varmış bir aşkmış tüketirken kendini insan kuş dönermiş teleğinden deve tellâl iken pire berber iken bir varmış hep aşkmış.

-beyaz bir martı süzülür ve günışığı usulcacık dokunur teleğine denizin- kadın arabalı vapurda gözlerinde köpükleri ihanetin çaycı çocuk tepside taşımakta kılcal damarlarını yeni aşkların ? hoşçakal vapur.    

boyun atkısına bakıp göğün ağlardık gizli gizli, kırmızı, gizli düşlerimiz vardı ateşböceği yüreğinden damlayan tutunup kanatlarına alevden yelesine aşkın kor olur uçardık, ölürdük, çocuktuk gizli gizli, kırmızı, gizli öldük.

mavi gözlerinde sardunyalar, düşler papatyalar, kağnılar, hanımelleri yanardağ kalbi, şarapnel parçası savaşlar, incelikler, göçler bir aralık kapıdan gülümser anneannemin tül kalbi.    

yangından önce ilk yakılacaksim dudaklı saniyemin onda biri kulaç uzaklığı dantelamın iğde kokusuuzun dağlar eteği ne yazdımdiye düşünürsen hallerine ne halim kaldıne yazıcım ne de yazacak halim.