Bahçemdeki dut ağacıvurdu ince dallarıyla penceremin camına,bir Beşiktaş tramvayı geldi aldı beni,bir Beşiktaş tramvayı götürdü sana. Çemberlitaş, Şehzadebaşı, Saraçhane.Almışım parmaklarını ellerime,Beşiktaş tramvayında giderim yane yane.Terzi Adem, berber Ali,dikimaneden Emine teyzeve Makbule.Üç sarışın birader,Kapalıçarşı terlikçileri.Bir küçücük simitçi çocuk,levent bir hizmet eri. Hep iyi insanlar bunlar.Dert yüzü…

I. Benim sabah keyfimyeni açmış bir gülüinsanların gülücüklerine yerleştirmektir. II. Sana karlı bir günde geleyimsaçımın beyazlığı ve paltomun ıslaklığıylaüşüyen dudaklarımı ısıt, tenimi kurulauzun bir şarkıda susalım farkında olmadansobanın çıtırtılarına dalalımsana küçük törenlerimizde şarki söyleyeyimiçki içelim güneşle başbaşasaçlarına dokunan tarağın hışırtısını dinleyeyimgözlerinin titreşimini yansıtsın aynalarbir gece…

Sevgi öldü duydunuz muSevgi öldü insanla sevişirkenEn önemlisiydi aykırı düşlerdenTozlarını silkeliyordu güneşHer kayan şiirin ardındanÇocukların kışkırttığı sendikalı işçi arılarÇiçekleri solluyordu tutsak gündeGömleğinden pul pul türküler dökülenBir çocuk koşturdu haberiKaldırıp taa uzaklara hatta sonsuzaİnsansız düşmansız yerlere attı isminiÇınladı derin uçurumlar dağlarSevgi öldü, öldü sevgi.