Çocuklar gibi koşmak boydan boya Ufukları görünmeyen düzlüğü Soluk soluğa şimdi Üstümüze söken şafak Biz böyle ayakta öleceğiz besbelli Deniz gibi durmadan bir kıyıya çarparak Her zaman bir yeşili, bir moru arındırarak Biz böyle yaşayacağız Sevişerek, savaşarak Umarak, inanarak Bardaktan boşanırcasına Bir yağmurdur bizim için…

Açıklara çıkalım boğulmamak içinGünün kuytu yerleri şimdi harapİçimizde bir ezgi inceden inceyeBizi kendimize bağlarken akşam olurKaranlığı gümüş rengine boyar mehtap Oturup uzun uzun konuşsaydıkSevişmek nasıl olsa gene olur iyi kötüBir ıhlamur sıcaklığı yayılırken odamızaHer şeyi ince ince düşünseydikÖlümü kırgınlığı inceliği en baştaBütün eksiklerimize gülüp geçerek…

İlkyaz kendiliğindenSana hiç sormadan gelirDokunsan uçar gider Az önce buradaydıBir kelebeğin kanadındaBir demet çiçek gibiDalın üstündeydi gördümBir yapraktan süzüldüDağıldı suyun parlak yüzündeSonra yayıldı yereAz önce buradaydı Aşk da ilkyaz gibidirYaşadığın yerde vardırAradığın yerde yok

Hangi saatte durur şiirHangi saatte başlarHorozlar hangi saatte öterHangi saatte yıkanır ışıklaGecenin çamuruna batanlar Böyle sen mi geldin sabaha karşıAlkol tütün ve yalnızlık içindeBöyle sen mi geldin sessizÇocukların doğmasından, günün ışımasındanKavgada insanların ölmesinden korkarakBöyle sen mi geldin kaça kaça Kaygılar hangi saatte başlarHangi saatte yenik…

Onlar savaşçıdırlar sabah akşamİnançlar örer umutlarından Ellerin karanlıkta üşüdü gir içeriSaçların yıkandı soğuk yağmurdaGel sobanın yanına sokul daAl eline sıcak kestaneleriKuş masalları anlat Acıyı katık etme duruşuna

İyileşmez çocukluğum yüzündendirBu dalgalar arasında gidip gelişimBilge ve güngörmüş martılarlaBenim işim sevinç, aşk bana göreHele gün başladı mı sancılanmayaBaşıma gelenlerin hemen hepsiİyileşmez çocukluğum yüzündendir İyileşmez çocukluğum yüzündendirÖlü resimleri gibi solgun yüzler karşısındaDuyarsız kalışım, hatta inatla susuşumBoş tutkuların, anlamsız korkularınKirli yağmur suları gibi biriktiğiAkşamlardan güle oynaya…

Bir de onlar inancı örer gibiKendilerini gererler boşluğa, ölüm gibi Bir günlük çocukluğa, bin yılını verirdinArtık çocuk değilsin, büyüdün artıkYolda yürürken kendine dikkat etYemek yerken sakın üstüne dökmeKömür mü taşıdın, kapkara tırnakların İyi bir işin olsun, gösterişli bir çantanGüzel bir ceket, pantolon yaptırAnnenin elini öp,…

Uçurtmam geceye takıldı kaldıGece onu kapkara etmiş midirYa da götürmüş müdür uzaklardaSinsi sinsi parlayan bataklığaUçurtmamı gece yitirmiş midir Gece uçurtmamı pisletmiş midirBırakmış mıdır tankların altınaÇirkin uçaklara vermiş midirGötürün demiş midir onlaraÇocukların sevincini yaşatanHiçbir şey kalmasın buralarda Baba gece uçurtmamı ne yaptıBuraya koymuştum götürdü müYoksa rüzgârlara…

Çiz beyaz haritalara mor kalemleHiç görülmedik yepyeni kentleriHep oralara götür beniSeninle olunca sıkılmam giderim Çocuk yüreğinle sen kurarsınKöprüleri alanları kuleleriPanayırları ve çocuk bahçeleriniÇiz haritaların en güzel yerineEn güzel günleri ve geceleri Seninle olunca çekinmem giderimO kentlere yolcu diye çiz beniBiletim pardesüm şemsiyem şapkamYüreğimde sevincim kafamda…

Sandığa koy bu mendili kullanmaÜstünde martılar uçuşuyor– Her biri bir mavinin telaşçısı –Başedilmez bir deniz demektir buKimseye gösterme sandığına koy bunu Onu benden daha gençDaha dirençli daha umutluBir savaşçıya saklaKavuştuğunuz en güzel sabahtaÇıkarırsın sandıktan Bu deniz yıllarca seni bekledi dersinSöz bilmez söz anlamaz kuşlarıylaSeni karşıladı…

Bense eski bir anı gibi çaldım kapınıDinlen diye saçlarını taradımAyakların sıcaktı saçların ılıkBen bir düş gibiydim uyanınca yitirilmişDüşler de anılar gibi karmakarışık Nilüferler gibi birden sudaydınTanıdım bakışınıSular gecelerden daha eski karanlıkHer çiçek sarısını içirirken toprağaYıkıntılar içinde sapsarı papatyaydın

Büyük kuşların uçmak zorunda olduğu gökleriEski sürüngenler bir türlü anlamadılarBir kanat vuruşuyla çekip gitmeleriYol korkakları her zaman yadırgayacaklar Ve birden geriye dönüşün kırmızı gülleriBizi en olur biçimde uzun uzun anlatmalıdırlarGiydiğimiz yamalı yorgunluk eskileriUnutulmuş olmaya artık katlanmalılar Eğer hiç sarsılmayacak bir yalnızlığımız varsaO bizi birbirimize doğru…

Niye gözlerinde bu kadar yanlış adam Çiziyor sancılı boyalarla resmimi Yaşamak o senin saçlarınıAkşamlardan akşamlara alıp götüren sudurYaşamak bir çocuğun oyuncaksız uykusudurSöndürerek umutların derin ışıklarını Ve düşünceler gömerek karanlığın ortasınaYoksul sesler örneği duvarlara çarparakKendini çorak toprakta ölümlere adayarakYaşamak sürüklemektir düşlerin tortusunu

1939 yılında Akhisar (Manisa)'da doğdu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde başladığı yüksek öğrenimini Kanada'da Montreal Üniversitesi Felsefe Bölümü'nde tamamladı. Okutmanlık, öğretim görevlisi, öğretim üyeliği gibi görevleri yanı sıra akademik kariyer yaptı. Ataç, Dönem, Milliyet Sanat, Papirüs, Soyut, Yazko, Yelken, Yeni Edebiyat,…

Sen bilirsinNe denizler dağlardan bu kadar yüksekNe sevinçler acılardan bu kadar ayrıDaha önce dökülmesi yapraklarınDoğrudurYoksa neye benzer gül dönemi kiraz zamanı Umutsuzluk bile ne güzel bilir misinİkide bir umudu getirir karşımızaÖlüm büyük bir saçmalık olurduIşık yüzlü bebekler doğmasa Sen bilirsinNe denizler dağlardan bu kadar yüksekNe…

Kaptan amca beni geçerkenKarşı kıyılara bırakır mısın?Oralarda ne mi var? herşeyÇocuklar, sesler, ışıklar varBayramlar ve her türlü uzaklar Kaptan amca beni bırakır mısınGittiğin kıyıların ötesine?Oralarda ne mi var? herşeyOralarda çalgı var, sevinç var Kaptan amca beni götürmez misinGittiğin güzel yerlere şimdi?Uzakların tutkusu nicedirÇöller gibi yakıyor…

Seni sevmek mor denizlerdi birazNe kadar gidilse bir o kadar bitmeyenUmutlar ve yıkılmalar ardında direnilenSeni sevmek mevsimler içinde en güzel yaz Seni sevmek yaşamanın aşılmaz büyüklüğüSeni sevmek kan dolu yüzyılları korkutanVe sığınıp ılık kıyı kentlerine biraz akşamSeni sevmek çocukların düşlerinde gördüğü Varılırdı daha saydam günlere…