-Cemal Süreya?ya-

-derlerdi de inanamazdım,
gerçek bir vahaymış dudakların

-sus! sesini yorma; suyu derinden iç,
gölgemin tadına doyamayacaksın
?

-iyi ki kalktı sutyen sisi,
tomurcuk güllerle yanımdasın

-em onları, saçlarınla ört,
boşluğumla tanışacaksın
?

-hırçınım, kekeme ırmağım
söküyor sözlerimi diri sırtın

-uzat ellerini, uzat çabuk!
selim boşuna akmasın
?

-tanrım! pembecik göktaşısın
gözlerimi okşuyor ince toprağın

-kaz dilinle, kaz; utanma; dinsin sızın
ateşi duy; nemi duy; yumuşaklığı sarın
?

-ah! keşke ressam olsaydım
sığmazdı kağıtlara bacakların

-sokul mağarama, sokul!
omuzların yalnız kalmasın

(Dize 87, Ocak 2003)