Bir Japon, Istanbul'da gecirdigi bir haftanin sonunda fikri soruldugunda şunları söylüyor:
Türkler'in evine gittiginizde, tanımasalar da buyur ediyorlar.
Siz oturmadan kimse oturmuyor. Siz sofraya geçmeden kimse geçmiyor.
En iyi yere sizi oturtuyorlar.
Siz yemege baslamadan kimse başlamıyor.
Zorla her yemekten tattırıyorlar.
Siz kalkmadan kimse, evin cocugu bile sofradan kalkmıyor.
Çay, kahve, meyve, ikram bitmiyor.
Herkes sizi rahat ettirmek icin uğraşıyor.
Kumandayı elinize veriyorlar.
Sırtınıza, altınıza yastık konuyor.
Yorgunluktan olseler bile siz kalkmadan kimse gidip yatmıyor.
Gitmeye yeltendiginizde bu kez birakmıyorlar.
Yataklarinı veriyorlar, kendileri kanepede, koltukta yatiyor.
****************
Sonra evden çıkıyorsunuz aynı adamlar 180 derece değişiveriyor.
Herkes arabasını üstünüze sürüyor.
Arabanın burnunu çıkarmazsanız kimse yol vermiyor.
Kornalar, küfürler. şerit degiştirmek bile mümkün degil.
Yayaysaniz ışık olmayan bir gecitten mümkünü yok geçemezsiniz.
Evde öyle, arabada böyle, nasıl oluyor? Bu işi çözemedim!

Siz çözebildiniz mi?