Şiirin hırçın saçlarına takılmış
birkaç dizede çiğ damlaları
inançtaki çatlak, gözdeki dil…

Atları dinle sevgilim
kuşları duy
bir şair ne zaman büsbütün ölür
bir şiir nerde biter… söyle.

Trinidatlı bıçkın bir desperado
sömürge artıklarından üretip sesini
yeni bir Borodin yarattıysa kendine özgü
sen çağdaş bir aşk misyoneri –
sin ya tut ellerimi
ya bırak.

Yaz mevsimi de olsa
kuşlar ölür sevgilim
atlar yürür
tut ellerimi.