Gönül serden geçer yardan geçemez
Bağlanmış ikrara kavi özlüyüm
Her sözüm dinleyen özüm seçemez
Sırat köprüsünden ince sözlüyüm.

Benim sözüm çürük değil sağ gibi
Çürük sözler erir akar yağ gibi
Üzerinden kervan geçen dağ gibi
Yokuşluyum sanma beni düzlüyüm.

Yolcu ateş yakmak ile yol yanmaz.
Arifin yaptığı hiç bir çul yanmaz
Cehennemde günah yanar kul yanmaz
Ben günahtan sürmelenmiş gözlüyüm.

Sığındım Seyrani Kayyum-u Ferd'e
Aşk-u sevda ile düştüm bu derde
Tuttum günahımdan yüzüme perde
Rabbin divanında kara yüzlüyüm.