Gök gözlerine dolar
aşk yüreğine
köpürür deniz
vurur öfkesini kayalıklara
kartallar konar kalkar
doruklara
sarılır birbirine
iki deli hanımeli
Torosların yamacında
türkülenir Akdeniz.

Gök gözlerine dolar
aşk yüreğine
bir kelebek papatyayla sevişir
sevişir bir balık ak köpüklerle
titreşir gökekinler
yeşilden sarıya geçer.
Gelincikler
-ki her biri karanlığa isyandır-
kana boyan ilkyazı.

Gök gözlerine dolar
aşk yüreğine
bu dağların başında
bir kız dolanır koyakları
saçları defne
ellerinde kekik kokusu
ağzında mersin yemişinin tadı
gözleri peygamber çiçeği
-belki bir yörük kızı
belki esrik bir ozan-
arar geçmiş baharları.

Gök gözlerine dolar
aşk yüreğine
yanık tenli insanlar
yüzünde güneşi taşıyanlar
-ki ekinde, tütünde, pamukta işçidir-
hızlanır solukları,
elleri kenetlenir
sevdada ve kavgada.
Verip yüzlerini
çoban ateşlerine
yanakları kıpkızıl
gözleri çakmak çakmak
yıldızlara bakarak
yasak türküler söylenir.

Akdeniz, sevdiğim
kır menekşesi
direncimin, umudumun simgesi
şiirimin ülkesi
karartamaz hiç kimse
güneşini
söndüremez ateşini
yüreğim çünkü Akdeniz
Akdeniz?in rengi mavi.