benim arkadaşlarım adalar
tavşan patikaları kıyı sular

arşın kuytuda kibrit çöpleri
yedi yaşında saç teli çimenin

şişeler dolusu güller kumrular
buz kuyuları tel dolaplar

gelincik aşkları kar uçurumları
buğday kokusu nehirlerin

benim arkadaşlarım balıklar
sarı yalnızlıklar deniz fenerleri

deprem çıkardı rüyalarıma
balıkçılar pancar motorları

kucağımda öldüler
dünyanın bütün çocukları

çıtı çıkmadı kimsenin
benim ölülerim adalılar

olup biteni biliyordu
şamanlar ve tütsü yakanlar

sesi çıkmadı pikapların
dönen kuşları plakların

ağaçlar yüzlerini kapatıyordu
utancından kelimelerin

yapraklarını döker
genç ölüler
bu yüzden darağaçları.