1923 yılında doğmuştur. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'ndeki öğrenimini yanda bırakmıştır. Abbas Sayar, gazete satıcılığı, kitapçılık, matbaacılık ve çiftçilik yapmıştır. Üniversite yıllarında çıkarmış olduğu 'Bozlak' adlı gazetesini ilerleyen yıllarda 'Bozok' adıyla yayınlamayı sürdürmüştür. Yılkı Atı adlı romanıyla TRT 1970 Sanat Ödülleri yarışmasında başarı ödülü almıştır.

1923 yılında Yozgat'ta dünyaya gelen, hayatının bir bölümünü orada geçirip 1999 yılında vefat ettikten sonra yine o topraklara dönen Abbas Sayar'ın romanları ve hikayeleri de Orta Anadolu insanının hayatını anlatır. Abbas Sayar'ın hayatı, romanlarındaki hayatlara benzer, ya da o, romanlarını kendi hayatından aldığı ilhamla yazmıştır. Kitaplarındaki kahramanların hiç uzağına düşmeyen, onlar gibi yaşayıp onları yazan Sayar'ın karşısına çıkan ilk engel, Anadolu'nun bağrından kopup İstanbul'a gelenleri şehir kapısında bekleyen şeydir: parasızlık… Sayar, maddi olanaksızlıklar yüzünden geç girdiği üniversiteyi yine yine bu nedenden dolayı bitiremez. Üstelik düşlerindeki okuldur bırakıp gitmek zorunda kaldığı, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyat Bölümü… Üniversite öğrenimi, hayatında yarım kalan tek şeydir, ardında bıraktığı ve derlenmeyi bekleyen şiirleri sayılmazsa… Gazete bayiliğiyle işe başlayıp Bozlak adıyla bir kültür ve sanat gazetesi çıkaran, edebiyat fakültesinde okuyamamış olsa da şiirler yazarak edebiyat dünyasına giren Sayar, adını 1970 yılında TRT Sanat Ödülleri Yarışması'nda derece alan ilk romanı Yılkı Atı'yla duyurdu. Yılkı Atı,TRT Roman Başarı Ödülünü (1971) kazandı. O yıllarda bir “edebiyat olayı” olarak nitelendirilen bu romanın ardından gelen Çelo (1972) romanı 1973 Türk Dil Kurumu Roman Ödülü'nü, Can Şenliği (1974) romanı ise 1975 Madaralı Roman Ödülü'nü getirdi Sayar'a. Yozgat'ta bir dönem de çiftçilik yapan yazar, ömrünün son yıllarını Ayvalık'ta resim yaparak, roman ve şiir yazarak geçirdi.

Yazmaya şiir ile başlar. İnsan ve doğa sevgisiyle dolu, toplumsal duyarlılığa sahip derin ve çarpıcı dizelerle örülü şiirleri yaşarken altı kitap halinde yayınlanır. 1950'lerden başlayarak romana ve bilahare hikâyeye yönelir. Eserleri yayınlandıkları dönemlerde geniş yankılar bulur, birçok ödüle layık görülür.

İkinci evliliğinin akabinde Ayvalık'a yerleşir. Sanat çalışmalarını yazıyla sınırlı tutmaz; erken dönemlerden başlayarak yaptığı tablolar 1990'lı yıllarda farklı şehirlerde sergilenir. 12 Ağustos 1999'da derlenmeyi bekleyen pek çok şiir ve yazı bırakarak aramızdan ayrılır. Mezarının bulunduğu şehir olan Yozgat'ta bir sokağa adı verilir. Sağlığında aldığı ödüllerden bazıları şunlardır: 1971 – TRT Roman Başarı Ödülü (Yılkı Atı), 1973 – TDK Roman Ödülü (Çelo), 1975 – Madaralı Roman Ödülü (Can Şenliği), 1987 – Yozgatlılar Dayanışma ve Kültür Derneği Şükran Plaketi, 1992 – Kültür Bakanlığı – Kültür Bakanı: D. Fikri Sağlar – 50.Sanat Yılı Plaketi, 1992 – Yozgatlılar Kültür ve Dayanışma Derneği – 50.Sanat Yılı Plaketi, 1992 – Gazeteciler Cemiyeti-Yozgat'ın İlk Gazetecisi Plaketi, 1995 – Edebiyatçılar Derneği Onur Plaketi ve Altın Madalya Ödülü,1998 – Türkiye Yazarlar Sendikası- İzmir Kitap Fuarı 98 – Yazarlık Emeğine Saygı Plaketi.

Kırk dört yıllık gazetesinde yüzlerce, binlerce başyazı yazdı. 1989'da ikinci kez evlendi, Ayvalık'a yerleşti. Resim, şiir, roman yaşamını Ayvalık'ta sürdürdü. Ankara, Antalya, İzmir ve Ayvalık'a resim sergileri açtı. Ardında, derlenmeyi bekleyen pek çok şiir ve yazı bırakarak 12 Ağustos 1999 tarihinde aramızdan ayrıldı. Mezarı Yozgat'ta bulunmaktadır