Iİmgelem yetisi, arzunun sihirli ve yıkıcı güçlerinden yararlanarak, eksik kalmışbirçok kişiyi, tümüyle doyurucu bir varlık biçiminde geri gelmelerini elde etmekiçin gerçeklikten dışarı atmaktan ibarettir. IIIŞair, ayrım gözetmeden bozgunu zafere, zaferi bozguna çevirir, O, yalnızcagöğün şiir kitabı üstüne titreyen doğumöncesi imparator. VGüvensizliğin sihirbazı şairin kendine edindiği…

Var olan evcil domuzlarınıza boyun eğin siz. Var olmayan tanrılarımınyolundan gideceğim ben. İnsan kalacağız biz bağışlanmazlık pahasına. Çeviri : Tahsin SARAÇ

Gece, yolunu yarılamıştı. Göklerin yığını, o anda tümüyle sığacaktıbakışıma. Seni gördüm, ilk ve tek, yıkılmış kürelerdeki tanrısal dişi.Sonsuzluk giysini yırttım, toprağıma getirdim seni, çırılçıplak. Çürü-müş yaprakların devingen tortusu her yanımızı sardı. Uçuyoruz, diyor hizmetçilerin, acımasız uzayda, – kızılborazanımın türküsü eşliğinde. Çeviri: Samih Rifat

Fransız şair René Char 14 Haziran 1907'de L'Îsle-en-Sorgue'da doğdu, 19 Şubat 1988'de Paris'te öldü. Avignon Lisesi ve d'Aix-en-Provence Üniversitesi'nde öğrenim gördü.İkinci Dünya Savaşı'nda Nazi işgaline karşı Direniş Hareketi'nde görev alarak Provence bölgesinde 'Yüzbaşı Alexander' takma adıyla bir taşra çetesinin komutanlığını yaptı. Savaştan sonra doğduğu yer…

Deniz, toprak, gökyüzü, ateş, rüzgâr,Üzerinde yaşadığımız kalıcı dünya.Neredeyse bize yalvaran uzak yıldızlar,Bazen gözlerimizi okşayan bir el gibi olurlar. Işığın o gelişi, alnımda duran.Nereden geliyorsun, nereden doğuyorsun, soluk alıp verdiğini duyduğum aşk dolu biçim,Kendi müziğini içinde taşıyan bir göğüs gibi hissettiğim,Meleksi harplerin fısıltısı gibi,Neredeyse dünyaların gümbürtüsü…

Seviyorum seni rüzgârın düşü,sen parmaklarımla birleşen, sen kuzeyin unuttuğu,yeryüzünün güzel sabahlarında baş aşağıgülümseme kolayken yağmurun güzelliğinden. Ne hoştur bir ırmağın bağrında yolculuk etmek;gizini söyleyin bana açık gözlerinizin, ey dost balıklar,kendini denize savuran ve uzak gemileringövdesine destek veren bakışlarınızın gizini. Sizi seviyorum yeryüzü gezginleri, siz ki…

Küçük Kuzu seni kim yarattı? Bilir misin seni kim yarattı?Kim hayat verdi, ırmak kıyılarındaVe çayırlarda yiyecek sundu sana;Sana sevinç giysisini kim verdi,Tüylü parlak yumuşacık giysiyi;Sana kim verdi bütün vadileriŞenlendiren böyle tatlı bir sesi: Küçük Kuzu seni kim yarattı? Bilir misin seni kim yarattı? Küçük Kuzu…

Ah Gül, sen hastasın!Uğuldayan fırtınadaGeceleyin uçanGörünmez böcek Al basmış neşedenBulmuştu yatağını; Ve onun karanlık gizli aşkıKemiriyor senin yaşamını. Çeviri: T. Asi BALKAR

I Kendimi övüyorum, kendimi anlatıyorum,Bende olanlar sizde de olacak,Çünkü bendeki her atom benim olduğu kadar sizindir de. Sere serpe ruhumu çağırıyorum,Eğilip koyveriyorum kendimi yeşeren yaz çimenini gözleyerek. Dilim, kanımın her atomu, bu topraktan oluşma, bu havadan,Burada doğmuş ana babalardan doğma, onların da ana babaları burada…

Beni bekleyen biri var, alabildiğine hazır, alabildiğine tamam, kusursuz bir kadın.Bir eksiklik olacaktı dünyamızda, eğer erkeğin erkekliği, cinsiyet olmasaydı. Cinsiyette her şey var, bedenler, canlar,Anlamlar, sonuçlar, saflıklar, incelikler, ispatlar, söylentiler,Türküler, emirler, sağlık, gurur, kadınlık sırrı, döl bereketi,Bütün ümitler, iyilikler, hediyeler, ihtirasların her türlüsü, Aşklar, güzellikler,…

Güldüyse de berrak yumuşak bir hava tekrarİyi şeyler düşünen varlığının ülkesine,Döndüyse de renkler… boradan sonra değiştin. Hayır, unutmayacaksınBütün umutları birden silen karanlıkta Düşeceksin diye kâhinlik eden fırtınayı. Yaşaman gerek yine kendi bildiğinle: Yabancılar var uzaklarda, senden ayrı düşen,Mehtapsız yokluklarda hiç duymadığın; Oysa onlar seni duymuş,…

Krallar, imparatorlar ve çarlar,tüm evrenin hükümdarları,buyrukları altında bulundurmuşlar ordularıama becerememişler hiç mizahı.Ezop, yayan yürüyüp yollarıuğradığında ünlü kişilerin her günrahatlık içinde yüzen saraylarına,onları dilenciden daha üstün görmemişti.iki yüzlülerinayak izlerini damga gibi bastığıevlerde, toplantılardaNasreddin Hoca, iğneli şakalarıyla,altüst etti kafalarını kahkahalarıylabir dizi paytak gibi!Kimileri ısmarlama mizah istedi-ama mizah…

Usanınca gerçeklerin yalanından,kaygan, yüzsüz baskıdan,tunç Nâzım'ı anımsarımve sesini biraz hançerimsi : “Merhaba kardaşım… Ne o, neden yüzün asık öyle Boş ver! Yoksa şiir mi takıldı bir yerde? Gel, birlikte bitirelim. Paran mı yok? Bakarız bir çaresine, dert değil.Kız mı? Aldırma bulunur…”Oysa asıl kendisinde var bir…

Daha sık söyleyin devrim türkülerini.Onları az söylüyorsunuz – ve benim yaptığım da bu.Fazlaca mı doyumlusunuz? Size hiçbir şey heyecan vermiyor mu?Söyleyin o türküleri. Yardım edeceklerdir size.Kitaplar alın. O türküleri içeren.Okuyun bıkmadan, usanmadan.Söyleyin kendi kendinize sesli ya da içinizden.Söyleyin çocuklarınıza da, tabii çocuklarınız varsa.Duyacaksınız uzak ve…

Tüm canlılara merhamet ve yaşam hakkına saygının önemini vurgulayan girişimler, kurumlar vasıtasıyla yapıldığında toplum üzerinde bıraktığı etki daha fazla olup örnek olması yanıyla da çok önemlidir. Belediye Başkan yardımcısı da olan Veteriner hhkim Hasan Eryılmaz aynı zamanda Veteriner Hekimler Odası başkanıdır. Manisa Veteriner hekimler Odası…

Son on gündür çok yakın arkadaşlarımızdan, dostlarımızdan ve çocuklarından üniversite tercihlerine yönelik çokca sorular geliyor. Veliler ve öğrenciler telaşta? Veliler ve öğrenciler genelde tercih edecekleri bölümün özelliğini, üniversitenin niteliğini, burs-yurt olanaklarını, özel üniversitenin niteliğini, güvenilirliğini öğrenmeye çalışıyorlar. Bizler de elimizden geldiği kadar soruları yanıtlamaya çabalıyoruz….

Eğiliyor gün geçmişin ırmağınaYeniden ele geçirmeye çalışıyorErken yitmiş silahlarıMücevherlerini o derin çocuksu ölümün Göze alamıyor öğrenmeyiGerçekten gün müdürVe sevebilir mi bu tan sözünüOnun için günün duvarlarını delen Bir meşale taşındı külrengi gündeAteş parçalıyor günü.Bir saydamlığı var ki alevinAcı acı yadsıyor günü Çeviri: Özdemir İNCE

Sen olan bu şatoya çöl diyeceğim,Bu sese gece,yüzüne yokluk,Ve sen bu kısır yeryüzüne düştüğündeHiçlik diyeceğim seni taşıyan şimşeğe. Sevdiğin bir ülkedir ölmek. Geliyorum,Ama hep karanlık yolların boyunca.Yok ediyorum biçimini, istediğini ve belleğini,Acıma bilmeyen düşmanınım ben senin. Savaş diyeceğim sana ve savaşınGözüpekliğiyle davranacağımVe ellerime alacağım karanlık,…

İhtiyarlıyorduk, o bir dolu yaprak bense pınar,O az güneş bense derinlik,O ölüm bense yaşama bilgeliği. İstiyordum ki zaman alaycı olmayan gülüşüyleFauna yüzünü göstere karanlıkta,Karanlığı taşıyan rüzgâr ese Ve kuytu pınarda sarmaşığın içtiğiDerin suyu bulandırmak ola ölüm.Seviyordum, ayaktaydım ölümsüz düşte. Çeviri: Oktay RİFAT

Atatürk, Fazıl Say ve Schopenhauer28 Temmuz 2012, 20:20Bu üç isim nasıl mı bir araya geldi?Atatürk'ten başlayalım. Aynı zamanda yaşamış birçok devlet adamı, tarihçi ve gazetecinin ortak görüşü Atatürk'ün bir “dahi” olduğu yönünde… Bu sözler arasında en çok bilinenlerden biri 1916-1922 yılları arasında İngiltere Başbakanlığı yapmış…