Vecihi TİMUROĞLU (1927- ) 1927 yılında Körpınar köyü'nde (Sıvas-Kangal) doğdu. Yükseköğrenimini Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi'nde tamamladı. Ankara'da lise öğretmenliği yaptı.Yücel, Türkçe, Yeni Edebiyat, Özün, Sesimiz, Oluşum, Türkiye Yazıları, uzun süre sanat sayfasını yönettiği Barış, Cumhuriyet, Türk dili, Bilim ve Sanat, Yeditepe, Varlık…

Dün gece gördüm seniAy doğarken oradaydınBir içim suydu çocukluğunKeşke o gün içseydim seni Dün gece ay doğarkenOrmanda ışıkla oynaşanBir mor menekşeydi çocukluğunKeşke o gün koklasaydım seni Ay ışığı saçılırken geceyeOradaydın saçların omuzlarındaFırınlanmış bir meşe tahtasındaYıkasalardı seni yeşerirdi Keşke o gün öpseydim seni

Seni yaşamamıza katan kuşKızıl güller diker bahçemizeYokluğun ötesinden varlığa kayışİkiyken dört diye yazar güncemize Kırmızı iri güller her zamanBüyük acıları çağrıştırır bendeÖlümleri tadılmamış yaşamlarıVe hep yarım kalmış aşkları Yaşam söylüyor şarkılarınıŞafakla başlayan çekiç sesleriGirişiyor Şeytan'la alışverişineVe ateşe çeviriyor nefesleri

Yalnızım su almış sandalımFırtınaya tutulmuşum karanlıktayımYine de umutsuz değilim Gülüşü varGemici fenerinden süzülen ışık gibi Açma havaDurulma azgın deniz Bana hüzünlü ayrılık türküleri söylemeZaten üzgünüm sana geç rastladım diyeBilmezdim zor zanaat olduğunu sevdanınÖlürüm ısıtanın varsa geceleri Gün doğar seher dağılır üzülürümGitme nazlı seherDoğma sıcak güneş…