Ümit Yaşar Oğuzcan Yaşam Öyküsü

22 Ağustos 1926 tarihinde Tarsus (İçel)'ta doğdu, 4 Kasım 1984 tarihinde İstanbul'da öldü. Eskişehir Ticaret Lisesi'nden mezun oldu (1945). Osmanlı Bankası ve Türkiye İş Bankası'nda çalıştı, 1977 yılında emekli oldu. İstanbul'da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu. Yaşadığı dönemin en popüler şairlerinden biriydi. Aşk,…

Resim * Ümit Yaşar Oğuzcan

Nedense bütün resimlerde benBöyle mahzun ve perişan çıkarımHep böyle hayata kapalı dururGülmesini unutmuş dudaklarım Artık canından bezmiş kimselerinHazin bakışı parlar gözlerimdeİçinden adamlar arabalar geçerÇizgiler alnımda bir büyük cadde Aynada saçlarımı düzeltirimBir perde iner yüzüme alçıdanO, bin mumluk ampullerin altındakorkarım korkarım fotoğrafçıdan Bakışlarım gümüş camlara sorarElbisemin…

Orhan Velinin Ardından * Ümit Yaşar Oğuzcan

Yıl bindokuzyüzkırkaltıAnkarada Şükran lokantası,Köşede bir masaMasanın üstünde bir tabakTabakta marul salatası.Bir sandalyede sen vardınOrhan VeliBir sandelyede ben,Kadehlerimizde Kulüp rakısıVe dudaklarımızda yarım kalmış mısralarHala gözlerimin önündedirO sarhoş gecenin hatırası Şimdi mahzun kaldı şiirlerinGittin “Sereserpe” “Hürriyete doğru”“Kiitabe-i sengi mezarın”“Altındağın rüyası”Hey! Koca Orhan Veli hey!Ne sana kaldı, ne…

Musuki * Ümit Yaşar Oğuzcan

Alev alev yanmadadırRuhumda deniz köpüğüBenimle uyanmadadırTanrıların en büyüğü Dünyalara sığamıyanSessizlikler içindeyimUyan, siyah ruhum uyanMavilikler içindeyim Sür ey masmavi zaman sürBir cihanı dinliyorumBütün genişliğiyle hürO ummanı dinliyorum. Ömrün sustuğu yerdeyimSorma: Niçin, nasıl, hangiBedenim, ruhum, herşeyimTanrı huzurunda sanki.

Kekeme * Ümit Yaşar Oğuzcan

Bir kekeme bilirim; dolaşır garip garipBu şehrin daracık sokaklarındaKelimeler zincire vurulmuş gibidirDudaklarında Ne ismini söyliyebilir doğru dürüstNe sevdiğine ilanı-aşk edebilir.Sormayın neden yalnız yaşadığınıKusurunu bilir O güzelim şiirleri hep içinden okurBu dert de çekilmez doğrusuGüzel söylenilmiş cümlelerle doludurBütün uykusu Günahsız harfler onun nazarındaBirer siyah heyula gibidirAy…

Bir Kadının Gözyaşları için * Ümit Yaşar Oğuzcan

Hiçbir kadı senin kadar güzel ağlayamazBir yıldız yağmurudur senin gözyaşlarınBir başka renk alır gözlerin ağlarken Sarsılır güneş yanığı omuzbaşların Hiçbir kadın senin kadar güzel ağlayamazSendedir pırlantaların en şahaneleriUtanır güzelliğinden gözyaşlarının Tomurcuk güller üstünde çiğ taneleri

Aldanış * Ümit Yaşar Oğuzcan

Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha Dostlar değişiyor aldanmalar değil, Aksimizden eser yok şimdi o sularda Çirkin olan biziz aynalar değil… Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları Şişeler,kadehler o cam kırıkları Götürün,götürün bu aydınlıkları İçimde güz başladı ilkbahar değil, Ne bir anlayışlı el,ne bir dost bakış Biraz ümit,biraz…

Affet Beni * Ümit Yaşar Oğuzcan

Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimdeCümle düşmanlarımı affettimYediğim meyvalardanKokladığım çiçeklerden af diliyorum Yerde yürürken gördüğümSebebsiz kanına girdiğimZevk için öldürdüğümBöceklerden af diliyorum Dağdan, topraktan, taştanEvlattan, akrabadan, arkadaştanYağan yağmurdan, doğan güneştenDenizlerden, göklerden af diliyorum Yıllardır kahrımı çeken kadındanOndaki yaşamak ümidindenBaba evinden, ana sütündenYediğim ekmeklerden af diliyorum Kadrini, kıymetini…

Adak * Ümit Yaşar Oğuzcan

Sana şiirler okuyacağım, gitmeGüneşler doğacak yalnızlığımdansana bir ışık getireceğimBüyük aydınlığımdan Sana bir dolu umut getireceğimKüçük ellerine sığmayacakSana Afrika gecelerini getireceğimSımsıcak Sana çiçekler getireceğimBozulmuş güz bahçelerindenSana bir serinlik getireceğimYağmur tanelerinden Sana avuç avuç yıldız getireceğimGüneşimden başkaSana engin denizlerin maviliğini getireceğimKöpük köpük dalga dalga Sana bir rüzgar…

Tespih * Ümit Yaşar Oğuzcan

Sen giderken gözlerim dopdoluyduVe yağan yağmurla caddeler ıslakYokluğundan bir rüzgar esti hazinTeselliler döküldü yaprak yaprak Gökyüzünde bir bir söndü yıldızlarBir karanlık geldi gittiğin yerdenÜmitlerim vardı tesbih misaliSen giderken dağılıverdiler birden

Ümit * Ümit Yaşar Oğuzcan

Evet deBütün marifetlerimi göstereyim sanaGör, bir kilo rakı nasıl içilirmişNasıl şiir yazılırmış aç karnınaNasıl yaşanırmışNasıl sevişilirmişÖğrenSana bin yıl yaşatayım bir gündeÖnce evet de ümitleneyimİstersen sonra hayır de.

Yorgun Savaşçının Şiiri * Ümit Yaşar Oğuzcan

İnsan bir açmaza düşmeye görsünBaşlamasın bir çöküntü yürekteÖlümdür o yerde düşündüğünSevilmek de boştur artık sevmek de Gün ortası karanlık diz boyudurAcıdır hep geçmişten ne kalmışsaYaşamak! O yanıtsız bir sorudurHuzur bitmiş, hayaller dağılmışsa Nefes almak yitirir anlamınıBoğazına dizilirken lokmalarBir çaresizlik sarar dört yanınıSesler uzaklaşır, söner lambalar…

Yıkılış * Ümit Yaşar Oğuzcan

Günahım, vebalimdin Kızımdın kimi zaman Kız kardeşim Yada sevgilimdin Hiç bir şeyim değildin Belki de her şeyimdin Çirkinimdin, Güzelimdin Sevgide iki gözüm Dostlukta iki gözüm Dostlukta sağ elimdin Dilim dilimdin Öpüşürken Yüreğime serilmiş Nakışlı bir kilimdin Deli olurdum Bir gün görmesem Hasretimdin, Hayalimdin Bir başkaydı…

Yıkık * Ümit Yaşar Oğuzcan

Bugün yıkığım biliyor musun?Ezginim, çaresizim, umutsuzumSancılıyım bırakma beni, insanlar kötüBırakma beni korkuyorum. Bir deli otlar büyüyor içimdeSancılıyım, yorgunum, kederliyimBu halini sevdim gitme kalÇamurlar çirkefler içindeyim Bir dayak yemiş adamım şimdiBezginim, kararsızım, yılgınımAl götür beni o kayıp gecelereYeter ikimize yalnızlığım

Yaşayan Ölü * Ümit Yaşar Oğuzcan

Bir ölü gelecek evine yarın Gözlerinde yarım kalmış arzular Dalıp hayaline hatıraların Duracak kapında sabaha kadar Duyunca kapının çalındığını Korkulu gözlerle dışarı bakma Bütün odaların yak ışığını Bir benim kaldığım odayı yakma. Siyahlar giyin de pencereye çık Aç kapıyı korkma yabancı değil Bir ölü ki…

Yarınlara Açılan Pencere * Ümit Yaşar Oğuzcan

Nerden geldik, nerdeyiz biliyor musunYüzyıllar öncesi mi seviştik seninleİlk tanıştığımızdan bu yana çağlar mı geçtiNasıl şimdi bir yerlere gidiyoruz elele Anımsıyorum gözlerini, Babilde belkiBelkısın dillere destan asma bahçelerindeBelki de yitik bir Ege UygarlığınınO Akdeniz mavisi sonsuz gecelerinde Sen! En yakın olan bana, kanım gibiBeni her…

Yağmurcu * Ümit Yaşar Oğuzcan

bir yağmur mevsimi sevişmeliyiz seninleo kapkarao deliniş gökkubbenin altındaçılgınlar gibiıslak çimenlerin üstünde boyluboyunca yağmur altında saatlerce günlercehep benim olmalısın böyle serin, böyle soğukbaksana çıplak atlar üşüyor mune boyunlarında atkıne üstlerinde yağmurluk bir yaz elbisesi giyöyle gel benimle yağmur altınaayakların çamurluelbise tenine yapışmış olsunhep böyle kadınhep…

Yabancı * Ümit Yaşar Oğuzcan

Hangi cennetten geldim bu cehennemeKi her yokluk bendedir, her acı benimBaltalar kıyasıya inmiş gövdemeBak! Şu devrilen hayat ağacı benim Bir gün beni de unut her yalan gibiAdımı sokaklara tükür kan gibiOysa ki yaşadıkça bir çıban gibiİçinde sızlayacak o sancı benim Terkedilmiş eski bir şehircesineSensiz yaşıyor…