Bir kardan adam yapar seni kutuptaki arkadaşım, biraz güç de olsa havaya kaldırır ve göğe fırlatmayı becerir. Güney kutbundan atılan adam burada kar olarak düşer, onun beynini gezen üzgünlük benim burnumun ucuna düşer

Ben sana teşekkür ederim, beni sen öptün,Ben uyurken benim alnımdan beni sen öptün;Serinlik vurdu korulara, canlandı serçelerim;Sen mavi bir tilkiydin, binmiştin mavi ata,Ben belki dün ölmüştüm, belki de geçen hafta. Sen bana çok güzeldin, senin ayakların da.

Bu toprakta kalır adınTohumların arasındaYeşilinde tarlalarınBaşakların sarısında Yıllar geçse de aradanKopar gelir ırmaklardanIşır yine kurşunlananDostlarının yarasında Günü gelir dağa çıkarYıldızlardan şiir çekerKanımızı siler yıkarSuların en durusunda Bir annedir bir kardeştirOvalarda bir ateştirSırasında hayat verirÖlüm saçar sırasında Bayrak olur bize yarınRüzgârıyla ilkbaharınDalgalanır genç kızlarınGözlerinin karasında

Adını duymamıştır bir çok şairin, Ama duysaydı severdi, Adlarından bile sevilen bir çok şairin Şiirlerini okusaydı severdi, Chaucer, Lewis Carroll, Edward Lear, Benim başkentim yalnız sizlersiniz, Kim demiş Paris diye, Bunu okusaydı Max Jacobu severdi, Andrade ile Alberti ile Apollinaire de Sevilir olurdu onun için,…

Bana çiçek göndermeBir kuş ağacı gönderDallarında gezinsinKül rengi güvercinler Konsunlar yastığımaUyutmak için beniSırtlarında kuş tüyüGagalarında ninni Kaldırıp yatağımıUçursunlar göklereKendimi yıldızlardaBulayım birdenbire Bana çiçek göndermeBir kuş ağacı gönderAlnıma dokunanlarİyileşmiş desinler  

Haşhaş tarlaları arasından geçeceksin,Beyaz ve mor haşhaşları havaya savurarakYeni bir afyon bulacaksın kendine.İşte o zaman beni unutma,Şairini, onun şiir yazan ellerini,İçine dizilen sıra gölleri,Kendi kendine konuştuğun seni,Her şeyi, hiçbir şeyi unutma. Zakkumların arasından bir şehre gireceksin,Aşk şiirleri, tabiat şiirleri, tarih şiirleri düşünerekBir dinamit yapacaksın k…

Yürürken o bakışını bırakma, kasketin gibi kendine ekle onu. Dağılan bir kuş kanadı gibi sarsın alnının arkasını. Patikalarda büyüyen hışırtılar gibi yüreğinde büyüt onu. Ayın savurduğu sessizlik gibi içine savur onu. Tut elinden o bakışını. Çeşmeye götür, su içir ona. Çıkınını aç, peynir ver ona….

Dağın uykusuna, kuşun gözüne, Sabahın sesine, taşıdım seni. Kerem?in yaralı, ince dizine, Irmağın yasına taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın içine taşıdım seni. Elma kabuğunda, nar tanesinde, Gizlenen mermere taşıdım seni. Gecenin ördüğü, gün kafesinde, Dolaşan kedere taşıdım seni. Canın içinden, canımı duyan, Canımın…

Sanki bir düştü Sürecek diyordum Sonsuza kadar Takvim yaprağına Ayrılık düştü Aramıza girdi Bu kara duvar Beni bekledinse Yağmurda karda Beni bekledinse Deli rüzgarda Beni bekledinse Yorgun yıllarda Susuz yüreğimde Çiçekler açar Yüzün ay ışığı vuran bir koydu Saçların gecede saman yoluydu İçin güneşlerle dolu…

Düşersem boğulur muyum içine, Akvaryumun o uysal denizine Sevinmekten kızarınca gözlerim Kavanozun batık güvertesine. Belki geçer mi ağzımdan balıklar, Üçer santimlik kırmızı balıklar Akşamları yenilenince suyu, Her akşam ölümüm yenilenince. Haydin tavşanlar, beyaz marangozlar, Siz de kuzucuklar, bilmeyen yüzme, İndiğim o bulanık göğe gelin Kaçak…

Aferin virgül sana, sansara dikkat! Bekçi gibi düdüğünü uzaktan çalıyor, Uzaktan çiftliğe bir ölüm çiziyor, Çiziyor bir mezar, kazıcısı ibikten, Taşları tavuk tüyü, orduları ibikten, Bir manga sansar almış, kümesi kaçır; Çünkü aydede sansarı sevmiyor. Virgül sana aferin, bence çok önemlisin, Belki nokta değilsin, ama…

Geceleyin karanlıktaSuya attım ben sesimiTürkü oldu birdenbireDenizinden geçen gemi Geceleyin karanlıktaGülümsedim buluta benSaçlarına düşen yağmurGökkuşağı oldu birden Geceleyin karanlıktaYıldız tuttum gök içindeIşığını sana vurduBir gül açtı yüreğinde

Bir ormanda tutup onu Bağladılar ağaca Yumdu sanki uyur gibi Gözlerini usulca Bir soğuk yel eser Üşür ölüm bile Anlatır akan kanı Beyaz sesiyle Diz çöktüler karşısına Sonra ateş ettiler Parçalanan yüreğine Yuva kurdu mermiler Bir soğuk yel eser Üşür ölüm bile Anlatır akan kanı…

Geçen sonbahar gömmüştük hançerimiziKare taşlardan yapılmış bir avluya;Hem değerli, hem keskin bir hançerdi.Kabzası erimiştir şimdi, benziyordurSığırtmaçların yosun tutan saçlarına. İskeletine kan yapışmıştır yer altında,Solucanların, atmacaların kanı.Avluyu örten kan taşlarına düşüpDerinlere dağınık bir çizgi biçimindeUçmalarını gönderen atmacaların kanı. Yollarındaki fenerleri yakmıştır deniz.Hançer tek yenilgisini bizden almıştır,Bakmaktadır…