Eloğlu binlik bozdururBen bozduramam Eloğlu başını yastığa kor komaz uyurBen uyuyamam Eloğlu sofrasında dokuz türlüBenim aç yattığım olur bazen Benim evim gecekonduEloğlunda apartıman Eloğlunda ince müzikBenimkisi aman aman Benim kuru başım bana yeterEloğlunda karı kızan Ben keçileri kaybettimEloğlunda usta çoban Bu soyadı bana haram

11 Mart 1927 tarihinde İstanbul'da doğdu, 11 Ekim 1985 tarihinde İstanbul'da öldü. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü'nde yüksek öğrenim gördü. Yaşamını sanatıyla kazandı.Garip tadıyla başlayan kendine özgü bir dil oluşturarak yaşamdaki her türlü bozukluğu, dengesizliği, düzensizliği, hırçınca ve acımasızca irdeleyen, taşlayan şaşırtıcı şiirler yazdı.

Leman HanımSize bir şiir borcum vardı yaİşte onu ödüyorum

Şaraptı rakıydı şuydu buyduKişi esrimeyi bir aşkta tatmalı ilktenDedim ya ondan gayrı korkuluğa güvenmemİçtiğim hep aşktı benim gerisi tortu Sevişik bir keçi yumukgöz oğlağınaÖzüne aşk sızmış o sütü emziriyorYumurtasını bir kovuğa koyarkenAşkı da koyuyor anaç zargana Aşk mavisi tükendiyse o boşuna denizdeBil ki diken diken…

Tüyü bitmemiş yetimliğimde miydin neydin, oysa babam yine sağ Ama adın Ayşe'ydi, ya da ayşemayşeydi ki Seni sırtımda bir küfe ana-kız gibi sevdim Değdim de denebilir – bakışıyorduk ya – Kış aksırığı hohlanmış ellerine Sonra senler bir başıboşluğa tüydü gitti Çalpara eteklerin çapraz ellerimde Sen…

Bir kıyımız mı kaldı bu şehirde onuda batır hadi Çiçeğimizi yol, rüzgarımızı bur, suyumuzu acıt Gökyüzümüz mü hani nerede? Sahi nerde bizim gökyüzümüz hani lokman bulutlarımızda güvercin lekelerimiz? Gözümüzü körelt hadi içimiz börtsün ellerimizi yırt Bak ıslağımızda kurudu,kurumuz yamyaş Sanki bönüz,sanki debelenen sıpayız çayırda Yeşili…

Bahar gelir gelmez Sokağa çıkar çıkmaz Elif'i görür görmez..

Şişede durduğu gibi durmaz ki kâfirTutar insana yaşamayı sevdirir

Bu zıkkımın yanında Arnavut ciğeri ister, bir. Çiroz salatası ister, iki. Cacık ister, üç. Adalet, müsavat, hürriyet demeye Sadece yürek ister.

Hadi uyan Günışığı çilemeye başladı başucunda Denizler bir mavilik edindi günden Seher yeline uyup kuşlar tüneğinden uçtu Bu türküyü dinlemeyecek misin Hadi uyan Aydınlığa çık da çil gözlerin ışısın İlkyazlar sıcağı biriksin yüreğine Yoksul olsan da uyan Garip olsan da uyan Madem ki güzelsin, güzeli…