Nurullah Ataç çeliştirmen Tahir Alangu soruşturman Cevdet Kudret deriştirmen Suut Kemal çekiştirmen Mehmet Kaplan uyuşturman Sabahattin Eyüboğlu yetiştirmen Orhan Burian barıştırman Vedat Günyol biliştirmen Adnan Benk veriştirmen Fahir Onger geçiştirmen Memet Fuat alıştırman Fethi Naci kızıştırman Hüseyin Cöntürk yarıştırman Rauf Mutluay doluşturman Asım Bezirci koğuşturman…

18 Aralık 1985'te o salonda Kişi nasıl kestirebilirdi ileriyi? Siz, kazıbilimler, alınyazısıbilimler, Geçsin yıllar geçsin, seneler gibi. Olur mu anımsamamak Onaltıncı Louis'yi 14 Temmuz 1789 akşamı, Louis, Şöyle yazmamış mıydı defterine: 'Bugün kayda değer bir şey yok..' 'Kehanet' adlı kısacık bir şiir buldum Keşke yalnız…

Güzelsin sevgilim, Ama çok yakından!

Atı'lar deltalara gömülen atı'lar,Saçı'lar fiyortları öpen saçı'lar,Kutu'lar, Haliçlerden susmuş kutu'lar,Takı'lar eski aşkları imler takı'lar. Bol dökümlü gömleğinin içinde Sırtını ve karnını dolananVe sonunda sincap olanO kuş. Seni o kadar yakından görünce,Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Kızkulesi?nin düş getiren pay senetleri Kısa günde kapış kapış gitti İşçisi köylüsü öğrencisi şairi Tam tamına 49,5 milyon kişi Yazıldı defterine güzelliğin Çocuklar sabah akşam resim çektirdi Sevinçler acılar şarkılar ki İstanbul?u an an görünür kılar Fenerime uğru yeşil tatlı pembe sürülmüş Yanında ne ki…

Kısa Türkiye TarihiCemal Süreya I ŞelaleyeDüşmüştürZeytinin dalı;CelaliyimCelalisinCelali. II Üç anayasaortasında büyüdün: Biri akasyaBiri gülBiri zakkum. III Türkiye'nin adı,Soyadı yasasından beriAtatürk adındanSoyutlanamadı: 1930'lu yıllardaEtitürkiye; 1940'lı yıllardaAtetürkiye; 1950'li yıllardaUditürkiye; 1960'lı yıllardaÖtetürkiye; 1970'li yıllardaAtatürkiye; 1980'li yıllardaAditürkiye; Mavi yolculuklar var bir deO yunani o güzel yolculuklarda,Hemen her zaman:Adatürkiye. IV…

Yıkıcı bir aşk bu, Yıkıyor milletin ortasına Tutku yükünü. Bölücü bir aşk, Ekmeği suyu bölüyor Günde üç öğün. Hain bir aşk bu, Sizin eve hırsız girer Onunkine polis. Yasadışı bir aşk , Evlenmeyi Hiç mi hiç düşünmüyor. Soyguncu bir aşk bu, En sıradan ezgilerden Sevinçler…

Öyle sevdim ki seniÖylesine sensin ki!Kuşlar gibi cıvıldarTattırdığın acılar.

Ayışığında oturdukBileğinden öptüm seni Sonra ayakta öptümDudağından öptüm seni Kapı aralığında öptümSoluğundan öptüm seni Bahçede çocuklar vardıÇocuğundan öptüm seni Evime götürdüm yatağımdaKasığından öptüm seni Başka evlerde karşılaştıkİliğinden öptüm seni En sonunda caddelere çıkardımKaynağından öptüm seni

Bir de sen koynumda yatıyorsunGüzelsin güzelliğin mutlak amennaKızlığın masanın üstündeKocana saklıyorsun Oysa koca da ne benim kollarım varSoy bir portakal yedir bana dilim dilimBen Uzunminareliyimdir doğma büyümeNe yapıp yapıp denizi görmek isterim

1. Yürüyor muyduk, Yoksa bir doğa parçasının Altını mı çizdiriyorlar bize? 2. Ellerimizde küçük kağıt kutularYüzlerimiz asılsız. 3.Bir yere geldik kiHiçbir sokağın adın yok. 4.Binlerce çocuk, Siyah-beyaz bir kuşak,Ötelerden sessizce. 5.Cebimde bir paket sigaraBir tırnak makasıBir mendilVe bir küçük yaratıkNe olduğunu bilmediğim. 6.Bir yere geldik…

İstanbullar geminin altındaKadınları sorarsan onlar da öyleŞişeler de geminin altında, Güzin deAllahtan beni kimsecikler görmüyorCanımın istediğini yapıyorumÇırılçıplak sularda yıkanıyorum, utanıyorum Güzin utanmak istiyor ama nerde Nasıl utanacak bu boş şehirde Güzin utanmak gerektiğini ileri sürüyor Boyuna ileri sürüyor, gözleri maviGüzinciğim ufak bir kadın bir öpüşlük…

Özgürlüğün geldiği günO gün ölmek yasak!

Beş dil biliyormuş ünlü kişiÜnlü ve saygıdeğerBir de Türkçe öğrenseAltı eder

Önce bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda Sonra birden kapılar açılıverdi ardına kadar Şarabın yanısıra felekte bir Cumartesi Gözlerin,onun ardından yüzün,dudakların Sonra herşey çıkıp geldi. Yeni çizilmiş gözlerinle namuslu, gerçek Bir korkusuzluk aldı çevremizde Sen çıkardın utancını duvara astın Ben aldım masanın üstüne koydum kuralları…

Cemal SÜREYA (1931-1990) Asıl adı Cemalettin Seber'dir. 1931 yılında Erzincan'da doğdu. 1938 Dersim katliamı sonrasında ailesiyle birlikte Bilecik'e sürülen Süreya, yedi yaşında, sürgünden altı ay sonra annesini kaybetti. Şair onun ölümü için “küçük kalbimdeki kuş ölmüştü” der ve hayatı boyunca sevdiği her kadında annesini arar,…

Bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde, Bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta ağzımın kenarında Konuşur durur. Bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda, Güverteleri uçtan uca orman; Aldım çiçeğimi şurama bastım, Bastım ki yalnızlığımmış. Bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Sen el kadar bir kadınsındır Sabahlara kadar beyaz ve kirpikli. Bazı ağaçlara kapı komşu, Bazı çiçeklerin andırdığı. İş bu kadarla bitse iyi; Bir insan edinmişsindir kendine, Bir şarkı edinmişsindir, bir umut Güzelsindir de oldukça, çocuksundur da Saçlarınla beraber penceredeyken Besbelli arandığından haberli Gemiler eskirken, deniz…

Daha nen olayım isterdin, Onursuzunum senin!

Biber ki yasa dışı önderidir sebzelerin: Şu sofrada ikimiz için de vur emri! Sözcükler alevler içinde nasıl da serin! Orta yerde durmuyor bir türlü yumru. Bu akşamüstü üç şey doğruladı beni: Kulüp rakısının üstündeki resim, bir; Ortak arkadaşımız prens hayati, iki; Üçüncüsünü sorma, bizimle ilgilidir….