“-Bak!! gülümsedi bahar, erguvan tomurcuk verdievde, pencerenin altında, çiçeklendi yaşlı yaseminboş ver hayallerivar olmak yok olmaktan iyibaharda hele…..” Vartan konuşmadıbaşı diköfkelisıktı dişinivegitti *“Vartan !! konuş!!Sessizliğin kuşukorkunç bir ölüm yavrusukuluçkasında…” Vartan konuşmadıgüneş gibiçıktı karanlıktankana boğulduvegitti *Vartan konuşmadıyıldızdı sankiparladı zulmettekaydıvegitti *Vartan konuşmadıVartan menekşeydi sankiçiçek açtı“-kış bitti”: müjdeledivegitti…

Ölümden korkmuş değilim hiçpespayeliğindenkırılgan gerçielleri.Tek korkuminsan özgürlüğününmezarcının ücretindenucuz olduğubir ülkedeölmek. Aramakbulmak vekarar vermeközgürcevebirkale yapmakkendi özünden.Değil mi ki ölüm dahadeğerli bütün bunlardanhiç ama hiç korkmuşdeğilimölümden … Çeviri: Ayşegül SÜTÇÜ – Hamit TOPRAK

Öpücüklerin bahçenin geveze serçeleri ve memelerin dağların peteği ve tenin ölümsüz bir sırdır yüce tenhalarda bana fısıldanan. Tenin bir bestedir ve tenim bir söz ona yerleşen bir şarkı olsun diye: sonsuzluk (sürekliliğin nabzını atan) Bakışlarında tüm sevgiler: Yaşamayı müjdeleyen bir ulak Suskunluğunda tüm sesler: Var…

Gözyaşları bir sırdırgülümseme bir sırve bir sırdır aşk. Aşkımın gülümsemesiydigözyaşları, o gecenin. * Öykü değilim anlatasın,nağme değilim söyleyesin,ses değilim işitesindeğilim öyle bir şeyki göresinki bilesin ortak bir acıyım benhaykırsın beni, sesin. * Ağaç ormanla konuşuyorot ovaylayıldız kâinatlave benseninle konuşuyorum Adını söyle banaelini ver banalafını söyle…

SakınGüneşin sarı benzine dalıp bakma Büyüler seni.Gözlerine ellerini siper et Gökyüzüne bakarkenGöçmen turnaları Göreceksin yükseklerdeMevsimlerin kavşağındaRüzgârların geçidinde Güneye doğru Uçarlarken. * * * Ellerin Gözlerinin kalkanı olsunSarı benizli güneş Bakışını BüyülemesinGöçmen turnaları Gör de Kanat kanata Denizleri aşarkenDenizlerden Dağlara Gururlu dik dağlaraIslak saman yüküne Tarlanın…

Elimde fenerKarşımda fener:Karanlığa karşı savaşa gidiyorum.Yorgunluk beşiklerigelip gitmelerin çekişmesinden duraksamışlarVe derinliklerden bir güneşKüllenmiş evrenleri aydınlatıyor. Yıldırımın asi haykırışıSabırsız bulutun rahminde döllendiği anVe üzüm ağacının suskun acısıUfak koruğunUzun sarmalın sonunda filizlendiği anbütün haykırışımacılardan kaçmaktı.Çünkü ben,en korkunç gecelerdegüneşiumutsuz dualarımla istemiştim. Güneşlerden geldin seherlerden.İpeklerden ve aynalardandın sen. Tanrının…

IAYLAK ADAMIN ŞARKISIŞu yol kıvrımındakavurucu bekleyiştebir gölgelik yapmalıyım ağaç ve taştan.Çünkü nihayet umutgecikmiş bir seferden dönüyor geri.Öyle bir zamanda ki yazık!Ne başımda bir damNe ayağımın altında bir kilim ***Kavrulmasın güneşten diyebir testi yoksu vermek içinve yorgunluk atacakbir yastık yok oturmam için***Dört gözle beklediğim yolcuçıkagelecek apansız….

Alacakaranlığın kanlı göçüğündebir başka adam var.Toprağı yeşil istiyorduve aşkı en güzel kadınlara yaraşır.Onun gözünde budeğildi o kadar da değersiz bir hediyetoprağa ve taşa yaraşacak.Ne adam! Ne adam! Diyordu kikalbe yaraşanaşkın yedi kılıcıyla kan içinde kalmakve gırtlağa yaraşanen güzel adları söylemek.İşte böyle bir aşktı demirdağın arslanı…

Yirminci yüzyıl İran Fars şiirinin doruğu kabul edilen şair, öykücü, romancı, oyun yazarı, çevirmen, gazeteci, dergi yayımcısı, eleştirmen Ahmed Şamlu 12 Aralık 1925'te Tahran'da doğdu, 24 Haziran 2000 tarihinde yine Tahran'da yaşamını yitirdi. Çocukluk yıllarında asker olan babasının görevi nedeniyle ülkesinin dört bir yanını gezdi….

“Seni seviyorum” diyen o hüzünlü bir ozandır şarkılarını yitirmiş Bin neşeli tarlakuşu gözlerinde bin suskun kanarya boğazımda Aşk konuşabilseydi keşke “Seni seviyorum” diyen o üzüntülü bir gecenin kalbidir ayışığını arayan Konuşabilseydi keşke aşk Bin gülen güneş adımlarında bin ağlayan yıldız arzularımda Aşk konuşabilseydi keşke.Ahmed ŞAMLU…

Kurşunî bir şafakta Atlı duruyor, sessizAtının uzun yelesi uçuşuyor rüzgârlaTanrım, TanrımAtlılar durmamalıÇalarken, tehlike çanlarıYanmış çitin yanındaKız duruyor, sessizİnce eteği oynaşıyor rüzgârlaTanrım, TanrımKızlar sessiz kalmamalıYaşlanırken, umutsuz ve yorgun adamlarıAhmed ŞAMLU Çeviri: Ayşegül SÜTÇÜ – Hamit TOPRAK