İki uzak bir yakın gözden gelirim
kaçmak elbette uzak yolculuk
öyle derin bir kirlilik ki
ruhumuzun ikizini taşıyan
gölge'm öteki yüzü
zihnimin karanlık kardeşi
fİgürlerle dolu ilk adım
mutsuzdur ki o şehir
yürekli sevgililer ister
Dante'yi cehenneme çeviren Virgilius
Gılgamış'ın dostu Enkidu
kusurum yok benim
eşikte bekle
kaldırılamaz bir ağırlığa
elimizden tutup götüreyim seni
tut kendini
yıldızların üstünde alev alev
vurulurum
bugününe bir daha vurulurum
üç boyutlu çizgiden geçerek
sokağın öbür yanına
sınırlarına göç kaynamış mumun ışığından
görebildiğim kadarını harflerle
ve işaretle söyleyebilme yetisiyle
saf ses/im
bak toprağa
çamurunu terketmiş testi sızıyor
gün gelir başağa yığar mı düşleri
işte orada dizilmiş taşlar var
ben de geçtim
sözü buldum
anlatamadım
dili nerede duyarım ben
gönlüme dalya