Fabrikada çalışan üç kafadar isçiden biri Kayserili, biri Adanalı biri de bizim Trabzonlu Temel'dir. Bunlar çalışırlarken hergün patronun erkenden işten ayrıldığını fark ederler. Uyanık Kayserili diğer iki arkadaşını çağırır: – 'Bakın, patron böyle erkenden çıkıyor ve dönmüyor.

Biz de o çıktığı zaman peşinden çıkıp gidelim.' Diğerleri bu teklifi hemen kabul ederler. O gün patron gene erkenden çıkar. Bizim üç kafadar da hemen peşinden dışarı seğirtirler. Kayserili doğruca evine gider ve yatar. Adanalı hemen bir kebapçıya gidip güzelce karnını doyurur. Temel de evine gider. Temel yatak odasından gelen sesler üzerine kapıyı sessizce acar. Yatakta karısına sarılmış bulunan patronunu gorur ve kapiyi sessizce kapatıp oradan çıkar. Ertesi gün:
Kayserili ve Adanalı o gün de patronun peşinden çıkmak üzere plan yaparlar.
Temeli çağırırlar ve buğun de erken çıkacaklarını söylerler. Temel hemen itiraz eder. – 'Yok uşaklar ben çıkmam! Dun az kalsin yakalaniydum