Sesimi Kaybettim

Şaka değil, gerçekten sesimi kaybettim. Hem de tam 37 gündür kayıp sesim. Duyamıyorum sesimi. 37 gün önce sabah uyandım ki yok, konuşabileceğim sesim yok. Kısılmış ne kelime; hırıltı, fısıltı şeklinde yanı başımdakinin dahi zorlanarak duyabildiği bir ses.
Sözsüzlük ve suskunluk. Birbirimize ulaşmak ne kadar zor suskunluk anlarında.
Sağlığımla ilgili sorun 37 gün önce başladı. Hekimlerle yakınlaşmam yani; onların başka hekimlere yönlendirmesi, teşhis koyarken başka olası rahatsızlıklar için tarama amaçlı, bitmeyecekmiş gibi görünen yorucu tahliller, başka bölümlere sevkler ve teşhis: ?ses telleri felci?
İlk kez duydum.
Ürktüm, korktum, panikledim.
Ya eski sesime kavuşamazsam kaygısı yedi bitirdi beynimi
Biz eğitimcilerin ana sermayesi sesi. Bilgimizi sesimiz ile gönderiyoruz, paylaşıyoruz.
Ses eğitimi ile eski sesime kavuşabileceğimi öğrendiğimde nasıl sevindim.
Ve hemen ses eğitimine başladım. Umutla beklemeye de başladım sesimi
Sesimiz ruhumuzu yansıtan en büyük araçmış. Ne yazık ki yokluğunda anladım bunu.
Her türlü duygumuzu ifade edebilen sözcükleri sesimiz ile istediğimiz renge boyayarak duygularımızı en etkili en gerçekçi şekliyle aktarıyormuşuz meğer.
Sokrates insanları sesleri ile değerlendirirmiş:? Konuş ki kim olduğunu ne olduğunu söyleyeyim.?dermiş. Bunu dillendirememek ne sıkıntılı imiş meğer.
Sesimizmiş sevincimizi, üzüntümüzü, heyecanımızı,öfkemizi,sevgimizi,aşkımızı,ümitsizliğimizi kolayca ortaya koyan.Hatta aynı kelimenin farklı seslerle değişik anlamları ne kadar kolay kazandığını biliyorken bunu uygulayamamak ne zormuş meğer.

Bu duruma güçlü sesli şair Can Yücel?in dizelerinden seslenmeli bir de

SUSSS – MA
Bütün bu cılgıldaklar
Pencerenin ağzına asılı
Bütün bu fırıldaklar
Bütün bu pervaneler
Bütün bu değirmenler
Bütün bu uçurtmalar ve uçaklar
Poyrazın doğrultusunda…
Gülibrişim, mimoza ve manolya, kavak
Yaprakları dahil
Bütün bu kıpır kıpır insanlar
Elleri kolları ve kulaklarıyla
Ve erken öten bir horozun sesiyle
Kaçmışlar öbür dünyaya şimdiden
Seslerini bırakmışlar geriye
Bu ölümlü dünyaya yadigar…

Can Yücel