Karadenizliler ile Ruslar cephede uzunca bir müddet savaşmışlar. Günlerce siperin arkasından ateş edip durmuşlar, ama hiç ölen olmamış. Sonunda Rusların aklına bir kurnazlık gelmiş:
– “Ünlü bir laz ismi bulalım hep birlikte bağıralım, onlar ayağa kalkar seslenirler, biz de öldürürüz.” Olur mu Olur… Ne diyelim, ne diyelim derken TEMEL akıllarına gelmiş:
– “Tamam Temel diyeceğiz… Bir, iki, üc: Temeeeeel!”
Karadeniz cephesinde Temeller ayağa kalkmış:
– “Ne vaaaaar!” Ruslar ayağa kalkan Temelleri öldürmüş. Ruslar:
– “Güzel oldu, bu sefer DURSUN diyelim,” demişler… “Bir, iki, üc: Dursuuuuun?” Dursunlar ayakta…
– “Ne vaaaar?” Ruslar, ayağa kalkan Dursunları da öldürmüşler.
– “Güzel bu sefer İDRİS diyelim,” demişler… Bir, iki, üç:
– “İdriiiiis!” İdrisler ayakta…
– “Ne vaaaaar?” Ayağa kalkan İdrisleri de öldürmüşler… Karadenizliler cephesinde:
– “Bu böyle olmaz hep azalıyoruz. Aynı oyunu biz de onlara oynayalım.”
– “Tamam oynayalım. Ne diyelim?”
– “VLADEMIR diyelim.”
– “Tamam. Bir, iki, üç:
– “Vlademiiiir! ” çıt yok…
– “Vlademiiiir! ” çıt yok…
Birazdan karşı cepheden:
– “Kim seslendiiii? ” Karadenizliler hep birlikte ayakta:
– “Biiiz…”