Televizyonu kapatmaya hazırlanırken dinlediğim haberle sanki dünyam karardı.
Bütün iyimserliğim,bütün pozitif enerjim bir anda allak bullak oluverdi.
Dünyanın dönüşü durdu sanki, her şey dondu.
Bir tek dilenmediği için işkence gören 5 yaşındaki Bedrettin kaldı gözümün önünde.
Bildiğim bütün kavramları unuttum, yaşadığım en büyük acıları hatırladım.
Yine de kendime Bedrettin’in çektiği acının izahını yapamadım.
Neden? Niçin? Nasıl? Soruları birbirini kovaladı.
Kanunları düşündüm, saraylarda doğanları, yemekleri beğenmeyip burun kıvıran
insanları, yalancıları, silahlıları, aklını yitirenleri, her şeyi ama her şeyi…
Olmadı yine olmadı…Hiçbir şey bulamadım.Ağlayamadım bile…
* * *
Yaradana sitem etmeyi denedim.Ettim de.Sitem ama o da bir yere kadar…
Tuttum şiirini okudum Bedri Rahmi’nin!İşte şu şiir…

İSTİDA
Yarab! İnsan oğullarından çektiğim yeter
Gökyüzünden benim hisseme düşeni ver
Altına dilediğim gibi ömrümü sereyim
Mendil kadar olsun tarlamı ayır
Beni doyuracak ağacı göster.
Rabbim!..İnsan oğullarından çektiğim yeter

Yalnız senin ellerin gezinsin ömrümde
Beni yalnız sen mahkum eyle sen azat
Ve sen canımı iste iste benden ki
Nereye saklayacağımı şaşırmadan vereyim.
* * *
İnan olsun o da işe yaramadı.Başka bir şey bulmalıydım.Herşeyi sorgulamalıydım.
Yaradanı, kendimi, kanunlarımızı, adaleti, hakkı, insanlığı, dünyayı, yaradılışını belki de
dünyanın, hayatın anlamını…
Evet mücadele edeceğiz elbette iyilik ve güzellik galip gelsin diye…Mutlaka!
Ama yapabileceğim tek vardı onu yaptım ben de!..
Gülen gözlerin tekrar bakabilsin hayata diye -ama bu defa güzel şeylere baksın-
Minik zayıf elleri tekrar tutunabilsin hayata diye-güzel şey aslında yaşamak çünkü-
Dua ettim içimden, olmasın sana bir şey, yaşa taaa ki dünya sana vakitsiz gösterdiği acıları
son zerresine varıncaya dek unutturana kadar…Umarım sana bir şey olmasın…
Yaşa, yaşanan kötülüklere inat…
* * *
MANİSA MUSİKİ DERNEĞİ
Bu Çarşamba Manisa Musiki Derneği’nin konseri olacak saat 8.30’da, Lale Salonu’nda.
Hakikaten disiplinli çalışan bir koro ve çalıştıran eski TRT Radyo Müdürü ve çok güzel
eserlerin sahibi bestekar YILMAZ YÜKSEL olunca konserin güzelliği bambaşka oluyor.
Biz Klasik Türk Musikisi’ne gereken önemi vermeyen bir milletiz.O müziğin değeri dinlendik- çe anlaşılıyor, dinlendikçe vazgeçilmez oluyor.Dinlemeyen varsa gelsin dinlesin, ne güzel bir koro çıkmış ortaya görsünler.Çok zor sponsor bulsalar da bari seyirci destek versin…Derneğin Manisa Ticaret ve Sanayi Odası adına verdiği konserin assolisti SEMA ÜNAL’ı bir dinleyin.O’nunla gurur duyacaksınız.Müzikle acıların üstüne yürüyelim.Sanata yakın olan şiddete uzak olur.Bu konserle yeniden doğalım.Sevgiyle kalın.