12.03.2013 / 00:00
Şubat ve Mart ayında yoğun bir iş içinde buldum kendimi. Oraya koş, buraya koş derken epey yoruldum. Bakalım bu yorgunluklarım nasıl geçecek? Bu günlerde hiçbir iş yapmayacağım, kararım bu. Allah nasip ederse evde kendimi sakinliğin ve sessizliğin kollarına bırakmak istiyorum. İşte o zaman keyfim yerine gelir. Yeter ki insanda gönül yorgunluğu olmasın. Gönül yorgun oldu mu , onun dinlenmesi epeyce zor olur.
Bazen kendime kızıyorum, bir kelimenin ardına takılıp gittiğim için. Bazı kelimeler var ki, insanı şaşırtır ve dehşete düşürür. Bazen de bir kelimenin o günkü yaşamımızı değiştirdiğini görürüz. Shakespeare?nin dediği gibi: ?Kelimeler, kelimeler, kelimeler?
Öyle kelimeler vardır tıpkı fırtınaya benzer .Dünyanın dört bucağını fırtına içinde sanırsın. Başına dolu yağar . Birden karşında kelimeler çoğalır, kimi belleğinde kalır kimi şöyle böyle ama bazı kelimeler var ki belleğinde öyle kalır ki mıh gibi yapışır, tıpkı ?günah? kelimesi gibi.
Çocukken başlarız duymaya aman şunu yapma günah, buna dokunma günah. Gençlikte yüreğin deli fişek gibi atar bu sefer daha çok duyarsın ?günah? kelimesini. Sakın günah işleme, günah sözcüğü yaşamında hep yanı başındadır.. Oysa günahı vücut değil, irade işler. Bir düşünürün dediği gibi:
?Günah düşüncededir, düşüncenin iş haline gelip gelmemesi, vücudun ona talip olup olmaması, bir tesadüftür.? Başka bir düşünüre göre:
?En az merhamet gösterenler en büyük günahları işleyenlerdir.? Oysa günahsız olan korkusuz yaşar.
Kelimelerin ardına takılmanın yanı sıra tümcelerin de ardına takılırım kimi kez . ?Söz söylemenin , kılıç kullanmayı öğrenmek?ten daha zor olduğunu birden anımsarım. Tamamiyle doğru olsa da, sert söz insanı yaralar. Feryadi ne diyor ?koşma?sında:
Kimler vefa gördü kahbe dehirden
Baykuş viraneyi bekler kahırdan
Dostun sözü acı gelir zehirden.
Zaman geçtikçe kelimelerin, tümcelerin ardına takılma faslım geçerken, gönül yorgunluğum da geçer. Zaman her şeyi onarmıştır. Yaraların üzerine zaman melhem sürmüştür. Ve zaman alıp götürmüştür tüm sıkıntılarımı.
Aslında tüm yorgunluklarımızı irademizle yeniriz. İnsanı büyük veya küçük yapan kendi iradesidir. Shakespeare Othello. Perde I.sahne3. der ki:
?Bedenimiz bizim bahçemizdir, irademiz de onun bahçıvanı.?
Gandhi?de diyor ki:
?İradesiz düşünce, zihne arız olan bir derttir, düşünceye gem vurmak, zihne gem vurmak demektir; bu ise, rüzgarı zaptetmekten de zordur.?
İnsan yaşamı boyunca iradesiyle cesur oldu mu doğru bildiği her şeyi yapar .İrademizle her işi başarmıyor muyuz? Ne derler: İrade kötü talihi yener.