KUL MEHMET * (? – 1605)
BE HEY ELA GÖZLÜ CANIM
Be hey ela gözlü canım
Kul olmaya geldim sana
Gönül tahtında sultanım
Kul olmaya geldim sana
Ne yerdeyiz ne gökteyiz
Dün ü günü firkatteyiz
Elim ermez hasretteyiz
Kul olmaya geldim sana
Evlerinin önü yoldur
Kerem kıl âşıkın güldür
Gerek ağlat gerek öldür
Kul olmaya geldim sana
Kerem eyle benden kaçma
Sakın yadlar ile yatma
Gamzen okun bana atma
Kul olmaya geldim sana