Bilinen tarihi ile 1946 yılında kapatılmış okullardan yetişen bireyler iyi birer eğitimci, zanaatkar, çiftçi ve esnaf olarak yaşamlarını sürdürmüşlerdir. Her birine baktığınızda boş beyinler olmadıklarını görürsünüz. Birer kitap kurdu olan bireyler aynı zamanda örnek aileler kurmuşlardır.
Bunları neden yazdığımı soracak olanlara yıllar öncesinde tanıştığım bir beyfendiden bahsedeceğim. İşte o beyfendi benim kitap kurdu olmama vesile olan bir zattır. Üniversite eğitimim yeni bitmişti. Küçük bir kasabada öğretmen olarak göreve başladım. O beyfendiyle tanıştığım ana kadar kendimi herşeyi bilen biri olarak değerlendiriyordum. Oysa ki yanıldığımı sonraları anladım. Keşke demeden beyin hücrelerimi geliştirmek adına yola çıktım. Evet o adamla okul çıkışında gittiğim bir kırtasiyede tanıştım. Giyimiyle tavırlarıyla tam bir İstanbul bey`iydi. Eski İstanbul`un aydın beyfendilerinden söz ediyorum. İçimden bu adama nereli olduğunu sormalıyım diye geçirdim. Bir süre bakıştık. Tavrımın garipliğini fark etmiş olacak ki bana;
“Öğretmen misiniz?” dedi.
“Evet” diye yanıt verdim.
” Çok güzel. ben sizin iyi bir eğitim neferi olacağınıza inanıyorum”dedi.
Şaşkındım.
“Siz emekli öğretmen misiniz?” dedim.
” Hayır… Ben enstütü mezunuyum. O okulların eğitimi hakkında bilginiz olduğunu sanıyorum” dedi.
Adını duymuştum ama en ufak bir bilgiye sahip değildim. Yine de adamın bilgisizliğimi anlamasını istemediğimden
” Evet”dedim.
Çok nazik bir o kadar anlayışlı olan beyfendi okuldaki etkinliklerini anlatmaya başlayınca hayranlıkla bakakaldım.
Beyfendi çiftçilikten başka uğraşı olmayan biriydi. Ama bilgisi görgüsü ve aydınlığı dünyalara bedenldi benim için. Boş zamanlarında resim yaptığından şiir yazdığından bahsetti. En sonunda ise o dönem okudukları kitapları okulun bahçesine nasıl gömdüklerinden söz etti.
Bense bu ülkede neler olmuş böyle diye geçirdim. İdeolojik olmayan okul var mı günümüzde… Halen imam hatipler neden açık… Orada iltica yok mu? Enstitüler devrimcilik suçlamasıyla kapandıysa diğerleri….
Yorum uzun ama ben kısa keseceğim. 15.09.2007 Havva Gülbeyaz