Ay ışığı her an sönecek gibi
Çöküyor ölü yüzlere

Sessizlik, sağır kulaklara
Sanki bir şey fısıldıyor

Annelerin içinden geçiyor ölüm
Dizlerini karnına çekmiş
Karaçalılardan

Titreşiyor ateşten sözler
Taş kesmiş dudaklarda

Toprağa karışan o acı uyku
Çivi gibi eğilmiş
Küçük bedenler…

Gök inip emiyor kanlarını!.