İrfan Özbakır ( 1926 – 2003 )


1926 yılında Amasya'da doğdu.
Annesi Ulviye Hanım, babası Ziya Bey'dir.
İlköğrenimini burada tamamladı. Küçük yaşta fark edilen musiki yeteneği nedeniyle Amasya'da Ali Şener, Mustafa Türköver ve Rasim İstanbul'dan ders aldı.
İstanbul'da vatanî görevini yaparken, ünlü isimleri tanıma olanağı bularak, İstanbul Belediye Konservatuarı'na girdi. Şefik Hürmeriç, Cavit Ongun, Kemal Gürses gibi hocalardan aldığı derslerle usul, makam, nazariye, edebiyat, solfej ve repertuar bilgilerini güçlendirdi.
İstanbul Radyosu'nda 7 yıl süreyle fasıl heyetinde çalışan Özbakır, uzun yıllar solistlere uduyla eşlik etti. 1960 yılında Yüksel hanımla evlendi.
500'ün üzerinde bestesi bulunan sanatçı, neo-klasik dönemin şarkı formunu kullanmaya özen gösterdi.
Ayşe Tunalı, Sinan Özen, Emel Sayın, Muazzez Ersoy gibi ünlülere ders verdi. Türk Sanat Müziği'ne sayısız eser kazandırdı.
İrfan Özbakır, 14 Aralık 2003 günü Marmaris'in Armutalan Beldesi'nde yaşama veda etti.

– Bestelerinden:
Gülünce gözlerinin içi gülüyor (Hicaz)
Kim demiş ki sevgiler ayrılıkla biter (Rast)
Sensiz kalan gönlümde bil ki hayat virane (Rast)
Ömrümce hep adım adım her yerde seni aradım (Rast)
Pişman olur da bir gün dönersen bana geri (Hüzzam)
Şarkımı senin için yazdığımı bilseydin (Mahur)
Meyhanelerde akşam olunca beni ara (Rast)
Bir sen kaldın içimde bir de o hatıralar (Hüzzam)

Kaynak: http://www.cerezforum.com/muzik