AKSAKAL'CA
27.02.2013 / 00:00
Bir öğretmenin en mutlu anı, öğrencileri tarafından aranması ve hatır sormaları.
Çok sevdiğim oğul Can Yurdakul?da beni her an arayıp, hatırımı soranlardan. Can, üniversiteyi bitirdikten sonra birçok işte üst derece yönetici konumunda çalışmasına rağmen, özlemi her an Manisa oldu. Doğup büyüdüğü kente hizmet etmek için, bir yıl önce İstanbul?daki işinden ayrılıp, Manisa?ya geldi. Teşebbüsçü ruhu ile Küçük sanayide Kent Lokantasını açtı.
Can, öğretmenim diyerek telefonla hatırımı sorarken, lokantasına da davet etmeyi ihmal etmezdi. Bir yıldır davet etmesine rağmen bir türlü öğrencimin yanına tebriğe gidemedim. Vakit bulamadım demenin ardında ki bahanelerin arkasına da sığınmak istemedim. Her halde bu konuda azıcık tembelim desem. Neyse. Geçenlerde Seher (Can?ın annesi) Bedriye Abla, bahane istemem, pazartesi günü Can?a gideceğiz deyince, çağrıya ?hayır? diyemezdim.
Seher?le birlikte pazartesi günü lokantaya gittiğimizde; ?iyi ki gitmişim,? dedim. Oğul Can ne zaman büyüdü de genç bir iş adamı olarak karşımda duruyor? Onurlandım. Mekanın her yerini gezdim, inceledim. Çok güzel pırıl pırıl bir lokanta. Ben restourant demeyi sevmiyorum. Türkçem olan sözcükleri kullanmayı severim. O nedenle lokanta diyorum. Lokantanın içine girdiğimde on beşe yakın çalışanların, tümü bayrağımın rengindeki yelekleriyle ateş gibiler. Ateş gibiler dememin nedeni, 350 kişiye anında yemek vermelerinden. Çevrede ki iş yerlerinde çalışanlar, okullardan gelen öğretmenler, öğretim üyeleri de öğle yemeğini yemek için Kent?te gelmişler. Kalabalığı görünce, Can?a sordum. Yeni açılan bir yerde bu değin kalabalığın olmasının nedeni neydi? Can?ın açıklamasına göre, yemek ustası Hakan Usta, yılların ustasıymış. Yemekleri Hakan Usta, ev yemekleri olarak hazırlayınca, ününe ün katmış. Ben yediğim şeyleri yazmağı sevmem; ama ustanın yemekleri etinden, sebzesinden tutunda, tatlısına dek harikaydı.
Karnımızda ki zil çalması bittikten sonra, bahçede güneş altında oturarak, Can?la bir süre daha sohbet ettim. Hedefi çok büyük. Burayla yetinmek istemiyor. Atılımlarını anlatınca öğrencimle gururlandım. Her şeyden önce, Doğduğu, büyüdüğü kente dönüp, çalışma yaşamına başlaması çok güzel.
Can sana başarılar diliyorum. Birlikten kuvvet doğar. Ustaların ve çalışan elemanlarınla bir ekipman olmuşsun , iş yaşamında bu çok önemli. Hele Hakan Usta gibi bir ustanla sırtın yere gelmez.