Geceleyin Gül Yanar * Aydın Afacan

gözlerinin ucunda bulutlanan o boşluk
çözer düğümlerini yazın avuçlarında

bir an içinde büyür derinleşir de zaman
sözün izi sürülür tenha yolculuklarda

belki 'başka baharlar' belki de sorulardır
sürgünler uç verir kalem parmaklarında

'gül âteş',
sahil ateş,
geceye
nar dağılır
ve yıldızlar ateştir
dem çeker yamaçlarda

gül akar gülüşünde, yanar ışığı yüzünün
harede gözler büyür, ay büyürken sularda'

(Hayal, Nisan-Mayıs-Haziran 2006)