tanrıçalar fısıldadı kulağıma
bil, dediler
bil ve unutma!
dünyayı karnında taşıyorsun.

büyüdükçe o
gecenin ılıman yurtluklarında
zaman herkesten telaşlı.

sağ memenden sol memene
acelesiz akıt nehirlerini!

işittim, inandım ve bildim
benden uzayan nehir
deniz olur.

dünyanın ıssızlığına düşen ses
içime çektiğim sus olur.
çıplak dallarımda gümüş yapraklar?

tespih eder gökyüzünü
bildim ki yıldızlar giz olur.

suret surete değer
yürek göz, göz yürek olur.
yürür damarda har.

bil, dediler bil
aşk kendi ateşinde
yanmak olur.

bil ve sakınma !
sakınmak boşuna,
günah olur.
gölge serinde eyleşir
güneşi görür
yok
olur.