Yılın ilk ayı, ocak ayını sevmem uzun zamandır. Kış mevsiminin en soğuk aylarındandır; en sevimsizi, en kanlısı, en faili meçhulü, kayıpların en fazla yaşandığı ay ocaktır çünkü.
Uğur Mumcu?yu, Metin Göktepe?yi, Onat Kutlar?ı, Cemal Süreya?yı, Necati Cumali?yi, Sabahattin Eyüboğlu?nu, Mehmet Emin Yurdakul?u, Mehmet Kaplan?ı, Muammer Aksoy?u, Özdemir Asaf?ı, Halide Edip Adıvar?ı, Arif Nihat Asya?yı aramızdan alan soğuk ocak ayıdır.
Hepsi için ayrı sızlar yüreğimiz.
Ne gariptir ki Gazeteciler Günü yine Ocak ayına denk gelir.
?Yiğidim aslanım? şarkısını ne zaman duysam gazeteci yazar Uğur Mumcu gelir aklıma. Yaşamına yazılarından şahit olduğumuz o cesur sesin acısı düşer yüreklere bu ayda. Cesaretin, dürüstlüğün simgesi haline gelmiş bir gazeteci, bir yazar ve büyük bir araştırmacıyı biz maalesef üzerinde «Vurulduk Ey Halkım Unutma Bizi» yazan siyah beyaz fotoğrafıyla tanışmışızdır.
Onat Kutlar: «Sordum kendi kendime ne yapılabilir çamurdan? Heykel. Acılardan? Aşk. Yoksulluklardan bir devrim bile yapılabilir. Ama hiçbir şey hiçbir şey yapılamaz ayrılıklardan» demiş.

1981?den ölümüne kadar İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı?nda Yönetim ve İcra Kurulu üyesi olarak bulundu. The Marmara Oteli?ndeyken, oraya konulmuş bir bombanın patlaması sonucunda ağır yaralanarak 11.01.1995 tarihinde öldü.

Bütün bir haziran evin önünde
Akasyanın dallarını eğerken rüzgar
İpeğe kırmızı bir gül işlerdi
Kulağı ıssız ve tozlu yollarda
?.
Uzak denizlerden atlar geçerdi
Bulutlar güze yakın gözlerinden
Bekledi ölümün beyaz elinde
Solgun bir gül oluncaya kadar (Onat Kutlar)

Ay büyürken uyuyamayan şair Necati Cumali 1921 yılında Florina?da doğdu. 10 Ocak 2001 tarihinde İstanbul?da yaşama veda etti.
İkinci Dünya Savaşı yıllarında şiirlerle yazın yaşamına giren Cumalı, ilk şiirini Urla Halkevi dergisinde yayımladı (1939). Daha sonra yeni edebiyat anlayışını savunan dönemin tüm ilerici / yenilikçi dergilerinde yazmayı sürdüren Cumalı, şiirlerini Varlık, Uyanış, Yeni İnsanlık gibi dergilerde yayımladı. 1943 yılında ilk kitabını çıkardı: Kızılçullu Yolu. Cumali, Ulus gazetesinin sanat sayfası ile Varlık, Ülkü ve Ankara dergilerinde sürekli olarak şiirlerini yayınladı, bu arada daha lise sıralarındayken Sabahattin Ali?nin etkisiyle başladığı öykü yazarlığını da sürdürdü ve Ulus?ta her hafta bir öykü yayımlamaya başladı. 1945 yılından itibaren yazın?ın şiir, öykü, roman ve tiyatro türlerinin hepsinde birden ürün veren Necati Cumali, zaman zaman deneme alanına da el attı.
Akdeniz göklerindenKöpüklerden, limon çiçeklerindenGözlerimde kalanGüzel aydınlık-Nesrin'i bir defa öptüm Beyaz badanalı odamAnnemin yüzüne, soframızaGençlik hülyalarıma düşenGüzel aydınlık-Ümitsiz kaldıkça seni düşündüm Biz fakirdik ama iyi insanlardıkBolluk yıllarında daFelâket günlerinde deSeni yanı başımda gördümGüzel aydınlıkTatlı aydınlık (Necati Cumali) İkinci Yenicilerin önemli ismi Cemal Süreya?nın ölümünün 22?nci yıldönümüydü bu hafta. Genç şairlerin şapkasını şiirlerle dolduran Cemal Süreya ?Sizin Hiç Babanız Öldü mü?? şiiriyle kim bilir kaç babası ölmüşe paylaşım, teselli oldu.
Kim bilir kaç genç şairin şapkasına doldurduğu çiçekleri sevda sözlerine, şiire çevirdi. Şairim diyene zordur yaşamak, şiirle katlanılır aşkla doldurdukları,aşksız kaldıkları bu yaşama. Cemal Süreya?yı keşke sadece bu yüzden sevseydik. Aşkın vitrinlerde yaşandığı bir devirde aşkı hatırlatır. 9 Ocak 1990, şairin ölüm günü değil, şairin , şiirin, faili meçhul şiirlerin bile ölmeyeceğinin ispatıdır bir kez daha.
Oydu bir bakışta tanıdım onu
Kuşlar bakımından uçarı
Çocuk tutumuyla beklenmedik
Uzatmış ay aydınlık karanlığıma
Nerden uzatmışsa tenha boynunu

Dünyanın en güzel kadını oydu
Saçlarını tarasa baştan başa rumeli
Otursa ama hiç oturmaz ki
Kan kadını rüzgardı atların
Hep andım ne yaşanır olduğunu?..(Cemal Süreya)