Ömrünce uğraşıp başardığının yok olduğunu görüp te bir anda;
Tek bir söz bile etmeden işe başlayabilirsen yeniden;
Hatta yıllarca çalışıp kazandığını,yine bir anda
Kaybedebilirsen,kılın kıpırdamadan,of bile demeden;
Sevebilirsen bir güzeli,çılgınca aşıkta olmadan;
Güçlü olabilirsen,yüreğin şefkatle dolu olduğu bir anda;
Hakaret gördüğün her zaman,sen hakaret etmeyebilirsen;
Amma yine de kendini savunur,hem de savaşabilirsen;
Bir sürü sersemin,sadece aptalları tahrik etmek için;
Sözlerine kıyafet değiştirdiklerini seyredebilirsen;
Kılın bile oynamadan,bütün şom ağızlıların yalanlarını,
Sana sıra gelince,tek bir yalan söylemeden dinleyebilirsen;
Olabilirsen yine de vakur,duyduktan sonra halkın methüsenalarını;
Krallar bile senden nasihat beklerken,halktan bir kişi olup kalabilirsen;
Bildiğin halde hiç birisinin senin için her şey olmadıklarının;
Sevebilirsen gönülden kardeşlerini hem de bütün dostlarını,
Hiçbir şey yıkmadan,hem de düşmeden asla şüpheye;
Düşünebilip,görebilip,tanıyabilmeye;
Muktedir misin hayallerinin kölesi olmadan tahayyül etmeye;
Kızıp kudurmadan sert bir kişi olmaya;
Hem de basireti bırakmadan gözü pek bir er olmaya;
Temiz yürekli iyi bir insan ve dahi kamil bir kişi olmaya;
Kalmadan lüzum,ne ukala bir mahluk,ne de bir ahlak hocası olmaya;
Bozgundan sonra da zaferle karşılaşabilirsen,
Bu iki kocaman yalancıya,başın dik bakabilirsen,
Herkesin sersemleşip aklının başından gittiği bir anda;
Sen cesur olup aklın başında kalabilirsen;
Krallar da,ilahlar da,talih ve zafer de senin olur bir anda,
Hepsi ama hepsi,kulun kölen olur iki cihanda;
Sonra,zaferlerden,krallardan da iyisi ah..bilsen
Eyyy benim oğlum!… İnsan olursun İnsan Sen

Andre Maurous