Bir gitar ustasıydı.
Virtüözdü.
Türkiye'nin sayılı gitar üstatlarından.
Enstrümanını sadece çalmaz, bütünleşirdi onunla, tek vücut olurdu.
Üç serilik “Gitar Alaturka” ve “Turkish Folk Guitar” adlı albümlere imza atmıştı.
Bir Demet Yasemen'den tutun da İnleyen Nağmeler'e kadar pek çok Türk Sanat Müziği eserini gitarıyla öyle bir seslendirirdi ki, her parçada bir başka okyanusta kaybolurdunuz.
Nazım Hikmet'in, Melih Cevdet Anday'ın şiirlerini de bestelemişti.
“Tahir ile Zühre” bestesini dinleseydiniz keşke ah!
Hele bir Esin Afşar yorumu vardır ki o bestenin, dinlemediyseniz zarardasınız.
Ankara Sanat Tiyatrosu'nun yıllarca müzik direktörlüğünü sürdürdü.
Esin Afşar ve Alpay gibi sanatçılarla ortak çalışmalar yaptı.
Bir Avuç Cennet ve Düttürü Dünya filmlerinin müziklerini besteledi.
En son Özlem Tekin'in Kimse Bilmez klibinde rol almıştı.
Hayatını müziğe adamış, müzikle yoğurmuş bir sanatçıydı.
Gitarıyla bize bir ses verebilmek için uğraştı yaşamı boyunca.
Verdi de.
Duyanlara, işitebilenlere…
Kanserdi.
Uzun süredir tedavi görüyordu.
Yenik düştü önceki gün Tarık Öcal.
Tarık Öcal yaşamını yitirdi.
Gitar sustu.
Besteler kaldı geriye.
Ve albümler.
***
Peki bu yazının başlığı niye Defne Joy Foster?
Defne'nin yaşamını yitirdiği gün Tarık Öcal da Karacaahmet'te toprağa verildi.
Dün her şeyi bilen Hazreti Google'a “Tarık Öcal” yazdım.
Sustu Google.
Cevap veremedi.
Bilemedi Tarık Öcal'ı.
Gazetelere baktım, yoktu Tarık Öcal.
Ekranlarda rastlayamadım.
Sonra “Defne Joy Foster” yazdım, 266.000 sonuç çıktı.
***
Ben de eşek değilim ya!
Yazının başlığını Defne Joy Foster koydum.
Tarık Öcal da kim!