Çekinme, Çimdikle Beni * Arif Madanoğlu

çelginim!… elgin düştüm zaman yutağına
hızar vurgunu budaklarda gözüm kaldı
dalda koruk vakti, kekre söylencelere karşı
rivayet meseline tepkiyim ben, tetikte vuslat

tirat yoksulu bellekler evinsiz bir hasada düştü
yasak üstüne yasak!?
kuşkularımı süzecek yel kalmadı

yakın çağlarda uzak göçler yavrum,
ebabil türküleriyle cinasıma düştü
yoruldum delta hasretine, nitelikte vuslat
serbest vezin çalıştım hayata, tutunacak dal kalmadı
kula kulluk hevesinde, zakkum çiçeği aldanışlar gördüm

kördüm, gördüm!…
uca dağların sinesindeki tan sökümünü
silemedim, şimdilik; karşıdevrim sözlüğündeki ihaneti
hece tutmuyor çağdaş mesel, balkıyacak dil kalmadı
sağırdım, duydum;
çakal çemkirmelerini karanlık koyaklarda

çeldirme düşlerini kanlı tuzaklarda ses yoldaşım ey,
filinta heveslerin imlasına düştüm, betikte vuslat

yakın uzaklarda, yakın doğu?duman almış dağ başlarını
kördüm, gördüm!…
kör karanlıkları; yarasalar korsan
us ve kas gücüyle verdim hayat tezimi, eğilmedim asla
yürekte aşk ateşi, işledim demiri; çelikte vuslat

kuzgun leşe devlet başa çöker çökmez derken
yontma taşta nişanım kalmadı, dikili taşta şivanım sustu
sim damgalı, ruhu kara meczuplar gördüm
bir elinde kitap bir elinde balta? zamanaşımı var ya;

alabora adalet gemisi, yok hükmünde civan ömrümüz
bıçak ağzı berzah; seçkinler kampı, çevresi mayın döşeli
ne densiz neden bu sınır ötesi icazet;
manda beslemesi, çakma maganda çevirir böl-yönet çarkını

akakça gençliğimiz kara günlerin emperyal yutağına düştü
yetiş yüreğim ey, resmen taciz et, gücenmem?
çekinme, çimdikle beni