Çocuklar bakıyorlar, gözlerinde mavilik,Bize bakıyorlar çocuklar, bir deri bir kemikÇocuklar tutamıyorlar ellerinde oyuncakları,Çocuklar, koşamaz olmuş bacakları.Bakıyorlar her akşam elimize,Bir şey sormak ister gibi hepimize.Benizleri sapsarı, hasta.Çocuklar bedbaht bu yaşta.Kim getirip koymuş onları yanımıza:Bakıyorlar çizgi çizgi alnımıza.1948 (Cümlemiz /Toplu Şiirler, Can Yayınları, 2014)

30 Mart 1910 tarihinde İstanbul'da doğdu, 29 Ocak 1957 tarihinde İstanbul'da öldü. Galatasaray Lisesi'ni ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Muhasebecilik, banka memurluğu, Milli Eğitim Basımevi'nde düzeltmenlik, Varlık Yayınevi'nde redaktörlük yaptı. “Yedi Meşale” topluluğunun üyesiydi. Bu topluluğun şiir anlayışını, yaşamının sonuna dek sürdüren tek şairdir….

Bir deniz kıyısında kursam kulübemi…İsterim her şeyim denizden yana olsun,Çakıl taşları, şeytan minarelerim, yosunDeniz sesi, deniz ufku, deniz meltemi… Pırıl pırıl enginlerden geçecek bir gemi.Yelkenler, kürekler, bir ömür, kayıklarla,Kulaçlamak suları, konuşmak balıklarla,Koşmak kumlarda yalınayak. Ah, deniz kıyısında,buralardan uzak,Başımızı sokacak bir kovuk;Çoluk çocuk,Yaz kış. Dalgaların kıyıya…

Bu vakitsiz giden yaz, erken inen akşamla,Kapanmış pancurlara dayıyarak başını,Dinle solgun bahçenin kalbe anlattığını,Ağacın yaprak yaprak, havuzun damla damla. Kuşlar sanki yaralı, benzin sararmış gamla,Duymak güneşin, rengin bizi bıraktığını,Günler günü vefasız leyleklerin akını.-Ah uzak palmiyeler… Kaçmak, seninle, yazla. Çardak altları bitti, bitti üzümün tadı,Artık ihtiyar…

Ey ölü, az daha yaşatmak isterdim seni,Habersiz bırakıp gittiğin evde.Giysen hazır duran terliklerini,Odalarda dolaşsan, öksürsenToplasan bu yaz da bahçende yemişleri,Az daha ömür sürsen.Gözlerimin önünde hep boyun bosun,Nasıl girerdin şu kapıdan, memnunŞu iskemleye otururdun.Avuçlarımda, ılık, el sıkışın,Bana bakışın…Nasıl uzatırdın bana şu sürahiyi?Seyrederdik uçan bulutları, geçen gemileri.Nasıl…

Seni görüyorum yine İstanbulGözlerimle kucaklar gibi uzaktanMinare minare, ev evYol, meydan Geliyor Boğaziçi'nden doğruBir iskeleden kalkan vapurun sesiMavi sular üstünde yineBembeyaz Kızkulesi Bir yanda, serin sabahlarla beraberDoğduğum kıyılar: BeşiktaşımBaktıkça hep, semt semt, yer yerBeş yaşım, onbeş yaşım, ah yirmi yaşım Durmuş bir tepende okuduğum mektepAskerlik…

O günü görmek için sade bekleyeceğiz,Göreceğiz bir sabah yeşil tomurcukları.Hazırlanıyor gibi, gökyüzü, ufuk, deniz,Bir sabah dökülecek baharların baharı. Bu bahar yalnız mesut günler taşımaktadır,Başbaşa kalacağız kenarında bir suyun,Göz alabildiğine yeşil uzanan çayır,Bir saadet içinde sessiz otlayan koyun. Bu bahar güleceğiz en içten bir sevinçle,Bir melek…

Artık yaşamak için herkesten kaçacağız,Dünya bize verecek yalnız güzellikleri,Yalnız, semalarından dökecek ruhumuza,Geceler mehtapları ve gündüzler seheri Düşünceli yürürken, bir yol dönemecindeÇıkacak ömrümüze beyaz dallarla bahar.Hatırlatacak bize sen çocukluğumuzu,Erguvanlı bir bahçe, mor salkımlı bir duvar. Tekrar yaşayacağız ümitli sabahları,Bulacağız dünyanın o en güzel yerini.Ebedi bir sahilde…

Bu garip dünyada ben yadırgadım yerimi…Yıllardan sonra gir gün, görüp çektiklerimi,Tanrım bir meleğine emredecek: 'Yetişir!' Gözlerimi o saat sessiz kapayacağım.Beni bekleyedursun bir köşede yatağım;Bütün yorgunluğumu alacak bir teneşir. Bir yükü atmış gibi içimde bir hafiflik,Oraya geçmek için aşacağım bir eşik,Bir lâhza tutacağım bana uzanan eli….

lk yağmur damlası düştüKuru yapraklarına güzün.Ardında kış kıyamet,Dert, hüzün.Alınyazısı hepsi…. Kısmet….Ha yazı, ha kışı geceyle gündüzün,Kim bilir kaç günü kaldıÖmrümüzün?

Ne çok anlatacaklarınız varBirbirimize nişanlılar!Ben de bir zamanlar sizin kadar mesuttum,Ben de şu parkın sıralarında oturdum,Ümid ettim, hayal kurdum…Şahit bütün ömrüme bu şehir, bütün yurdum.Ben de o mektepte okurdumKüçük mektepli!Bugün gibi hatıramdaİlk gün, ilk ders, ilk hece.Şiirler yazmak için öğrendiğim güzel Türkçe.Yeni kitaplarım, siyah göğüslüğüm,Sevinçle…

Nefes almak, içten içe, derin derin,Taze, ılık, serin,Duymak havayı bağrında. Nefes almak, her sabah uyanık.Ağaran güne penceren açık.Bir ağaç gölgesinde, bir su kenarında. Üstünde gökyüzü, ufuklara karşı.Senin her yer: Caddeler, meydan, çarşı…Kardeşim, nefes alıyorsun ya! Koklar gibi maviliği, rüzgârı öper gibi,Ananın südünü emer gibi,Kana kana,…

Çocuklugum, çocuklugum…Uzakta kalan bahçelerO sabahlar, o geceler,Gelmez günler çocuklugum. Çocuklugum, çocuklugum…Gözümde tüten memleket.Artik bana sonsuz hasret,Sonsuz keder çocuklugum. Çocuklugum, çocuklugum…Habersiz ölen kardeşim,Mezari bilinmez eşim,Her bir şeyim çocuklugum. Çocuklugum, çocuklugum…Bir çekmecede unutulmuş,Senelerle rengi solmuş,Bir tek resim çocuklugum… 1936