Mevsim Sonbahar * Timuçin Öyürekli

yağmur dindi, rüzgâr esmiyormevsim sonbahar, aylardan eylülsarı yüzün hüzünlü bir çağrıkoklasam: tenin nane kokmuyor rüzgâr esmiyor, yağmur dindibu deniz bizim mavi denizimiz değiltelefonum çalmıyor, mektubun gelmiyorgünler akıp gidiyor, evler sessiz yağmur dindi, rüzgâr esmiyor“ayva sarı nar kırmızı sonbahar…”hisarönü kahvesi: çiçek ve kilimaramız uzak, bakışım dağları…

Buzdan Gözyaşları * Timuçin Özyürekli

hadi git artık, seni daha fazla özlemedendurma karış sokakların acımasız karanlığınasakın gözlerime bakma, bir kurşun gibi gölgençıkar yüzündeki maskeni, hadi git artık… … hadi git artık, kokun dağılsın yoksul odamaellerini yüzümde gezdirme sonra donar üşürsünher şeyini götür giderken hiç bir iz kalmasıntırnaklarınla bıraktığın yaralar yeter…

Bir Gün Anlarsın * Timuçin Özyürekli

en güzel aşklar da biterkristal gözyaşları dökülür solgun yanaklaraposterli duvarlarda kalır güçlü yumruk izlerigeceyi yırtar çığlıklar karşılıksız hıçkırıklarsonra bir ses kulaklarda küçük bir “elveda…” en güzel aşklar da bitersanma sonsuza kadar sürer yaşanan mutlulukbazen karanlık örtemez hayatın çılgın burgacınıkoşsan avuçlarında binlerce güvercin yavrusuylatelefonlar suskundur kapılar…

Sana Uzaktan * Timuçin Özyürekli

sorularla gel bana sesin titremesinsana yalnızlığı anlatayım, ayrılıklarıbir kadın nasıl öpülür dudağı kanatılarakkirpikleri, buğulu gözleri nasıl sarılır?hasret ağrıları çeken yorgun yürekleoturup acı çaylar içelim, ağlayalım… sorularla gel bana sesin titremesinkimse bilemez özlem nedir, sevda nedir?düşlerde bir kadını yaşamak, istemez nedir?ah kimse bilemez ikimiz kadar ayrılığı,ağızları…

Mor Hüzün * Timuçin Özyürekli

şafaklar kirli, göl suları bulanıkçıkık yanakların ne zamandır çölparmakların dikenli tellerde kanaralıp başını gider bakire kalbim “-servise geç kalacağım…” yasak kitaplar yaprak aralarındasümbül kokulu mektuplar gizlersavrulan hayat, anla beni, sorgulayorgun gözlerine baksam sağanak “-daha yeni iş buldum,biliyorsun…” kırılgan bir ses, bir çığlıkter sızdıran dağınık yatakgünlere…

Timuçin Özyürekli Yaşam Öyküsü

19 Ağustos 1950 tarihinde Turgutlu'da (Manisa) doğdu. İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Akademisi' ni bitirdi.Şiir ve yazıları 1978 yılından başlayarak Agora, Broy, Cumhuriyet Dergi, Demokrat İzmir – Sanat Eki, Devrimci Kültürde Çıkış, Dönemeç, Edebiyat 81, Ortaklaşa, Türkiye Yazıları, Yansıma, Yarın, Yarına Doğru,…

Aynaya Her Baktığında * Timuçin Özyürekli

ne kadar yalnızsın, ne kadar kendinden uzak!gecenin sessizliği ve karanlığı gizler aşkınıumutlarla yelken açtığın denizlerden için kırık,ellerin boş, tükenen bir kalple dönersin akşamları ne kadar yalnızsın, ne kadar kendinden uzak!kim söylese şarkını, türbelerin eşiklerinde mumlar,boğulur haykırışlar, kuşların cıvıltılarına gizleniraçan güllerin yapraklarında şebnem olur, ölürsün… ne…

Dersimli Bedri… * Timuçin Özyürekli

Dersimli Bedri,kendi yurdunda sürgün, daldaki filiz,karla-buzla yuğmuş çatal yüreğini.sırtında küçük bir denk içinde anılarbir heybe dolusu toplanmış kara kekik!… acıyı tanıdı, oğlu vurulup düştüğünde,öfkeyi zaman denilen sarnıca sardığındabiricik kızının kocası sınırda bir mayınla…boş tabutunu gömdüler rahmetsiz toprağa hep düşünür, ama kıyamaz kendi canına;ne ölüm aklar…

Fırtına Kuşları * Timuçin Özyürekli

Şarkılar söylerdi efsunlu gözlerin geceyeÜşüsem sokulur sıcak bağrına yaslanırdımDurakta şemsiyemizi siper eder öpüşürdükAğzımda dalından yeni kopmuş iğde kokusu Ellerim mektepli çocuk elleriydi yumuşacıkSon ayrılığımızdı ya da koşarak kavuşmamızAcıyla yaslanır bir birimize yorgun ağlardıkŞimdi kalbimde dayanılmaz ağulu bir kırıklık Bıçak kanatlı martılar göğsümüzde uyurduParolamız denizden esen…